မိစာၦသရဲမႏွင့္ကူညီတတ္ေသာသရဲမ်ား
ၿမိဳ႕ေလးတၿမိဳ႕မွာေပါ့ဗ်ာ ပန္ပုထုဒါအရမ္းေတာ္တယ့္ ပန္ပုဆရာႀကီးဦးမိုးသီးဆိုတယ့္လူႀကီးတေယာက့္ေပါ့
သူ႔မွာေတာ့သမီးႏွစ္ေယာက္ရိွတယ္
တေယာက္က မိုးမခ အငယ္မကေတာ့ ေလေျပတယ့္
သူတို႔ႏွစ္ေယာက္ကတေယာက္ကိုယ္စ႐ိုက္တမ်ိဳးဆီေပါ့
အႀကီးမစိတ္ႀကီးတယ္...႐ိုင္းတယ္ေပါ့ဗ်ာ
အငယ္မေလးကေတာ့ေလေျပဆိုတယ့္အတိုင္းႏူးညံတယ္
သိမ္ေမြ ့တယ္
ဦးမိုးသီးမွာတပည့္ေတြရိွတယ္သူအားအကိုးရဆုံးတပည့္ကေတာ့
ဘုန္းႀကီးေက်ာင္းသားေလးေမာင္းသုတတယ့္
နာမည္ကသုတဆင္းရဲဒါကေတာ့ဘုန္းႀကီးေက်ာင္းမွာေန
ရတယ္ေလသူစာသင္ဖို႔ကိုဦးမိုးသီးကေထာက္ပံေပးထားဒါေပါ့
တရက္မွာေပါ့ဦးမိုးသီးပန္ပုထုေနတယ့္အခ်ိန္လက္ေခ်ာၿပီးေတာ့သူပန္ပုထုတိုင္းသုံးေနက် ဆို႔ေလးကသူ႔လက္ကိုေခ်ာထိသြားတယ္ဆို႔ေလးေသြးစြန္းသြားတယ္ေလ သူ႔ထုေနတယ့္ပုံကေတာ့သူ႔တို႔ၿမိဳ႕ကသူေဌးႀကီးဦးသီလရဲ႕ပုံတူပန္ပုေပါ့...
အနည္းအပါးဆိုေတာ့ဦးမိုးသီးလည္းေဆးေလးထည့္ပတ္တီးေလးစီးၿပီးနားလိုက္ဒါေပါ့....
ေနာက္ေန႔ဆိုပုံတူပန္ပုကလက္စသက္ၿပီးေလး ၿပီးၿပီေပါ့ဗ်ာ
သူ႔မျပန္ခင္ေလးပုံတူပန္ပုကိုယ္ၾကည့္လိုက္ေတာ့ပန္ပုရဲ႕လက္ကအနည္းငယ္အပ္ေနဒါကိုယ္ေတြ႔သြားတယ္
ဒါေပ့မယ့္ဘာေၾကာင့္အပ္လည္းသူမသိခဲ့ဘူး
ေနာက္ေန႔မွျပန္ျပင္ေတာ့မယ္ဆိုၿပီးအိပ္ယာထည္းဝင္အိပ္ခဲ့ဒါေပါ့...
ဆရာေရ....ဆရာ..ေဟ့ဘယ္သူလည္းကြ..ကြၽန္ေတာ္ပါသုတ...ေအးသုတငါထပါၿပီကြ...ဟုတ္ကဲ့ဒီေန႔ကသူေဌးႀကီးရဲ႕ပုံတူကိုယ္ဆရာလက္စသက္ရေတာ့မယ္ေလ
သူေဌးႀကီးကညေနလာယူမယ့္ဆိုတယ့္အေၾကာင္း
မနက္ကဘုန္းႀကီးေက်ာင္းလာရင္းကြၽန္ေတာ္ကိုေျပာသြားလို႔ပါ....ေအးပါကြာငါသိပါတယ္ေအးေအးမင္းလည္းလုပ္စရာရိွဒါလုပ္ေလ...ဟုတ္ကဲ့ကြၽန္ေတာ္သြားၿပီးေနာ္ဆရာ....ေအးေအး....
ဦးသီလတပည့္ေတြရိွေပ့မယ့္သူထုတယ့္ပန္ပုၿပီးေအာင္သူတေယာက္ပဲထုတယ့္အက်င့္ရိွတယ္
ဒီလိုနဲ႔သူ႔ရဲ႕ပန္ပုခန္းကိုယ္သူလာခဲ့ဒါေပါ့
ထူဆန္းဒါကမေန႔ကသူ႔ေတြလိုက္တယ့္အပ္ကြဲရာကဒီေန႔ေတာ့ေပ်ာက္သြားဒါေပါ့.....
သူလည္းသတိမထားမိဘူးေပါ့သူပန္ပုကိုယ္ေနလည္ေလာက္မွာပဲလက္စသက္လိုက္တယ္....
လက္ရာအားေကာင္းေတာ့အမွတ္မထင္ၾကည့္လိုက္ရင္
ပန္ပုကလူတေယာက္အလားပဲ
ညေန႔ေတာင္အေတာ္ေစာင္းေနၿပီဦးသီလတေယာက္မလာေသးပါလား...
ဖုန္းဆက္ၾကည့္ပါလားဆရာ.....ေအးေကာင္းသားပဲကြ.
ဆရာတပည့္ႏွစ္ေယာက္ဦးသီလကိုယ္ေစာင့္ရင္း
ဦးသီလအိ္မ္ကိုယ္ဖုန္းဆက္ၾကည့္တယ့္
ကလင္..ကလင္..ကလင္...ဟလို ...ဟလို..ဦးသီးလအိမ္ကပါလားခင္မ်ွာ...ဟုတ္ပါတယ္....ဘာကိစၥမ်ားရိွလို႔ပါလည္း.....ဟုတ္ကဲ့ဦးသီလရဲ႕ပုံတူပန္ပုေလးၿပီးစီးသြားျဖစ္လို႔လာယူႏိုင္ပေၾကာင္း အေၾကာင္းၾကားဒါပါ.....ဝမ္းနည္းပါတယ္႐ွင္...
ဦးသီလလာယူႏိုင္ေတာ့မွာမဟုတ္ပါဘူး....ဘာေၾကာင့့္လည္းဆိုေတာ့...
ညေနကသူ႔ပုံတူပန္ပု႔သြားယူမယ္ဆိုၿပီးအိမ္ကအသြား
လမ္းမွာကားအက္စီးဒင့္ျဖစ္ၿပီးဒီညေနပဲဆုံးသြားလို႔ပါ႐ွင္....ဗ်ာ..
ဆရာဦးသီလေတာ့မလာႏိုင္ေတာ့ဘူးတယ့္.....ဘာျဖစ္လို႔လဲဟ...ဒီညေနပဲကားအက္စီးဒင့္ျဖစ္ၿပီးဆုံးသြားလိ့ုတယ့္....ေဟဟုတ္လိုလားကြ
....ဟုတ္ပါတယ္ဆရာ....ေအးထားေတာ့ပန္ပုကေရာကြ...ပန္ပုကိုယ္ေတာ့သူ႔အိမ္ကယူမယ္မထင္ပါဘူး...
ဆရာအိမ္မွာထားလိုက္ေပါ့ဆရာရယ္.....
ဒီလိုနဲ႔ေနာက္ေန့မွာဦးမုိးသီးဟာကေလးတေယာက္ရဲ႕ပုံတူကိုယ္ပန္ပုထုရျပန္ေရာ....
သူုထုလို႔ၿပီးခါနီးဆိုပုံတူကအေနာက္ကနည္းနည္းအပ္ဒါကိုျမင္ျပန္ေရာ...ဒါကိုယ္သူအမႈ့မဲ့အမွတ္မဲ့ေနလိုက္ဒါေပါ့ သူထုလို႔အၿပီးခနမွာပဲခေလးဟာေရကန္ထည္းက်ၿပီးေရနစ္ေသသြားျပန္တယ္ေလ...
အဲလို႔နဲ႔ပဲကေလးရဲ႕ပန္ပုဟာလည္းဦးမိုးသီးရဲ႕အိမ္မွာပဲရိွေနခဲ့ဒါေပါ့.....
တေန႔ဦးမိုးသီးအိမ္မက္ မက္တယ္သူအိမ္မက္ထည္းမွာ
သူ႔ရဲ႕ပန္ပုခန္းထည္းကပန္ပု႐ုပ္ထုႏွစ္ခုဟာစကားေတြ
ေျပေနက်တယ္တယ့္....
ေနာက္ေန႔မွာထိုအတိုင္းပဲဦးမုိးသီးပန္ပုထုေနတယ့္္ဇာတ္
မင္းသမီးပုံတူပန္ပုဟာလည္းအပ္လာဒါကိုျမင္ရျပန္တယ္
ဦးမိုးသီးကေတာ့သတိမထားမိဘူးေပါ့....
ေ႐ွ႕ႏွစ္ဦးအတိုင္းပဲဇာတ္မင္းသမီးပုံတူပန္ပုထုလိ့ုအၿပီးေပါ့
ဇာတ္မင္းသမီးကေန႔တယ့္ဇတ္ခုံဟာ႐ုတ္တရက္ေပါက္ကြဲမႈ့ျဖစ္ၿပီးမင္းသမီးလည္းမီးေလာင္တယ့္အထည္းပါသြားတယ္...ေလ...မင္းသမီးရဲ႕ပုံတူပန္ပုကိုယ္လည္းဦးမိုးသီးရဲ႕ပန္ပုထုတယ့္အခန္းမွာပဲထားရျပန္ဒါေပါ့...
ေနာက္ေန႔မွာသူနာျပဳဆရာမေလးရဲ႕ပုံတူပန္ပုကိုယ္ဦးမိုးသီးဆီမွာလာအပ္ျပန္တယ္...
လက္ခံလိုက္ေပမယ့္လို႔ဦးမုိးသီးစိတ္ထည္းမွာတမိ်ဳးႀကီးျဖစ္ေနဒါေပါ့.....
သူ႔ထုလို႔အၿပီးအေၾကာင္းအမ်ိဳးမ်ိဳးေၾကာင့္ေသသြားက်ရတယ့္...ပန္ပုေတြကုိၾကည့္ၿပီးသူနားမလည္းဘူးျဖစ္ေနတယ္ေလ...အရင္ကဆိုရင္ဒီလိုမဟုတ္ပါဘူးေပါ့ ေနာက္ပိုင္းသူ႔တပည့္ေတြထုတယ့္ပန္ပု႐ုပ္ေတြသာေရာင္းရၿပီးသူထုတယ့္ပန္ပုတိုင္းကေတာ့သူ႔အခန္းမွာပဲရိွေနတယ္....သူ႔စိတ္ထည္းမွာဒါဟာတိုက္ဆိုင္မႈ့တခုလို႔ပဲ.သက္မွတ္ၿပီးေတာ့ေနာက္ဆုံးအေနနဲ႔ဆိုၿပီးသူနာျပဳဆရာမေလးရဲ႕ပုံတူကိုယ္သူကိုယ္တိုင္ထုၾကည့္ျပန္ဒါေပါ့...ထုလိ့ုၿပီးခါနီးမွာပုံတူပန္ပုဟာလည္ပင္းနားကအပ္လာျပန္တယ္...
သူကေတာ့ဒီတခါဘာျဖစ္မလည္းဆိုၿပီးလက္စသက္လိုက္ေတာ့ဒါေပါ့.....
သူပုံတူပန္ပုကုိယ္ထုလို႔အၿပီး တခ်ိန္တည္းမွာပဲဆရာမေလးဟာ...ေဆး႐ုံကစိတ္ေရာဂါသည္ လူနာတေယာက္ကိုယ္လိုက္ဖမ္းရင္းေဆး႐ုံးရဲ႕ေလွကားေပၚကေခ်ာ္က်ၿပီး
ဆုံးသြားျပန္ေလေရာတယ့္ေလ....
ဦးမုိးသီးလည္းစိတ္ဓာတ္ေတြက်ၿပီးဒီပန္ပုကိုယ္မထုေတာ့ဘူးတပည့္ေတြကိုပဲခိုင္းေတာ့မယ္ေပါ....
ဦးမုိးသီးမသိဒါကေတာ့သူထုလိုက္တယ့္ပန္ပု႐ုပ္ထုတို္င္း
အသက္ဝင္လာတယ္ဆိုဒါကိုေပါ့......
တေန႔မွာသူတို႔ၿမိဳ႕ေလးရဲ႕နာမည္ႀကီး႐ုပ္႐ွင္မင္းသမီးဟာ
ဦးမိုးသးီဆီမွာသူ႔ရဲ႕ပုံတူပန္ပုထုေပးရန္လာေတာင္းဆိုဒါေပါ့ဦးမုးိသီးသူ႔ရဲ႕တပည့္ေတြနဲ႔ခိုင္းမယ္ေပါ့ မရဘူး
ဦးမိုးသီးကိုယ္တိုင္ထုရမယ္တယ့္ေလ..
ဦးမုးိသီးကေျပာတယ့္ကြၽန္ေတာ္ကိုယ္တိုင္ထုတယ့္ပန္ုပုေကာင္တိုင္းဟာတမ်ိဳးမဟုတ္နဲ႔တမ်ိဳးနဲ႔ေသက်ရတယ္ေပါ့....ဒါေတြကိုယ္ကြၽန္မအယုံအၾကည့္မရိွဘူး....
ကြၽန္မလိုခ်င္ဒါဦးသီလကုိယ္တိုင္ထုတယ့္ပန္ပု႐ုပ္ပဲ...
ေနာက္အပတ္စေန႔ကြၽန္မေမြးေန႔မွာအၿပီးလိုခ်င္တယ္
ေနာ္...ေနာက္ဆုံးဘယ္လိုမွေျပာမရေတာ့ဦးမုးိသီးလည္းလက္ခံလိုက္ရဒါေပါ့....
မင္းသမီးပုံတူကိုယ္ထုလို႔ၿပီးခါနီးညမွာသူအခန္းထည္းကပုံတူပန္ပုေတြဟာလႈပ္႐ွားလာတယ္....သူ႔ကိုယ္လာတားက်ဒါေပါ့မထုနဲ႔ဒီပုံကိုယ္ၿပီးေအာင္မထုနဲ႔ဆိုၿပီးလာေျပာက်တယ္....
မရဘူးမရဘူးဆိုၿပီးဦးမုးိသီးတေယာက္အိပ္ရာကလန္႔ႏိုးလာတယ္...အေဖ..အေဖ..ဘာျဖစ္ဒါလည္းဆိုၿပီးသမီးႏွစ္ေယာက္အနားေယာက္လာတယ္
ဘာမွမျဖစ္ပါဘူးကြယ္အိမ္မက္ မက္ၿပီးလန္႔ေအာ္မိဒါပါ
ေနာက္ေန႔မနက္သူ႔သြားၾကည့္ေတာ့သူ႔ရဲ႕ပန္ပု႐ုပ္ထုဟာ
မ်က္ႏွာမွာအပ္ကြဲေနဒါကိုယ္ေတြ႔ရတယ္တယ့္ေလ
သူဟာညကအိမ္မက္ကိုယ္စဥ္းစား႐င္း....
ဆက္ထုရင္ေကာင္းမလားရပ္လိုက္ရင္ေကာင္းမလားေတြးေနဒါေပါ့....
ေနာက္ဆုံးမင္းသမီးရဲ႕ေတာင္းဆိုမႈ့ေၾကာင့္သူဟာပန္ပုကိုယ္ၿပီးေအာင္ထုလုိက္ရေတာ့ဒါေပါ့
မင္းသမီးရဲ႕ေမြးေန႔ေတာင္ေရာက္လာၿပီပဲ
အလွဆုံးျပင္ထားၿပီးေတာ့မင္းသမီးဟာသူ႔ရဲ႕ပုံတူကိုယ္သြားယူမလို႔ဒါေပ့မယ့္ကားေပၚမွာသူ႔ကိုသတ္မယ့္လူႏွစ္ေယာက္ရိွဒါကိုယ္သတိမထားမိဘူးေလ...
လမ္းတဝက္အေရာက္ကားကထိုးရပ္းသြားလို႔ဆင္းၾကည့္မယ္...အလုပ္ေနာက္ႀကိးဳနဲ႔သူ႔လည္ပင္းကိုယ္ပတ္ၿပီးသူ႔ရဲ႕အသက္ကိုပါႏႈတ္ယူသြားဒါေပါ့....
ငါတို႔ေတာ့သက္ၿပီးသြား.....ေအးဒီအေလာင္းကိုယ္ဘယ္လိုလုပ္မလည္း....ငါတို႔ေျပာထားတယ့္..ဘုန္းၾကီးေက်ာင္း က ကပ္ပီရႀကီးဆီမွာသြားထားဒါေပါ...ျဖစ္ပါ့မလားကြ
..ျဖစ္ပါတယ္ကြာပိုတ္ဆံေလးအနည္းအပါးေပးလိုက္ရင္ၿပီေလ...ေအးဒါဆိုလည္းသြားက်ဒါေပါ့.....
ကပ္ပီရႀကီးဆီေယာက္ေတာ့လူသက္သမားႏွစ္ေယာက္ဟာကပ္ပီရနဲ႔တိုင္ပင္ၿပီးေတာ့မသုံးေတာ့တယ့္အေခါင္းႀကီးထည္းမွာမင္းသမီးရဲ႕အေလာင္းကိုယ္...ေသာ့ခတ္ၿပီးထားလိုက္က်ဒါေပါ့.......
စိတ္ခ်မယ္ေနာ္ကပ္ပီရႀကီးေရာ့ဒါခင္မ်ားအတြက္
ပိုတ္ဆံတသိန္းကိုယ္ကပ္ပီရႀကီးကိုယ္ေပးၿပီးျပန္သြားက်ဒါေပါ့......
ငါ့ေသသြားၿပီးေပါ့ေလ....မဟုတ္ဘူးငါမေသဘူး...ငါမေသးဘူးဆိုၿပီး....မင္းသမီးဟာဦးမုိးသီးအိမ္ကိုေရာက္သြားဒါေပါ့....ပန္ပုခန္းထည္းကသူရဲ႕ပုံတူထည္းကိုယ္သူေရာက္သြားတယ္ေလ...ေရာက္လာၿပီေပါ့....
အခန္းရဲ႕ေထာင့္တေနရာက႐ုပ္ထုႀကီးတခုျဖစ္တယ့္ဦးသီလရဲ႕အသံေပါ့....
ဟင္ဘာသံႀကီးလည္း...သရဲလားဆိုၿပီးေၾကာက္ေနဒါေပါ့
...ဘာကိုေၾကာက္ေနဒါလည္း....နင္လည္းငါတို႔လိုပါပဲဟာ....သူရဲ႕အေနာက္ကသူနာျပဳဆရာမေလးရဲ႕အသံေပါ့...
ငါေသၿပီးေပါ့..ဒါဆိုငါတကယ္ႀကီးေသၿပီးေပါ့....
ငါေသရဒါဟာဦးမိုးသီးေၾကာင့္သ့ူ႔ကိုယ္ငါျပန္သက္မယ္ဆိုသြားမယ္အလုပ္...ရပ္စမ္း...နင္ဒီအိမ္ကလူေတြကိုယ္လုပ္လို႔မရဘူး....ဦးသီလရဲ႕အမိ္န္႔သံေပါ့....
...ဘာလို႔မရကမွာလညး္ငါရေအာင္ျပန္သတ္ျပမယ္...
နင့္လုပ္ခ်င္တိုင္းလုပ္ဖို႔ငါ့တိ့ုခြင့္မျပဳနုိင္ဘူး....ဇာတ္မင္းသမီးကလည္းဝင္တားဒါေပါ့.....
နင္ေသရဒါကဦးမိးုသီးနဲ႔မဆိုင္ဘူး....နင့္ကံတရားေၾကာင့့္ပဲ...နင့္ေသရဒါ....မရဘူးငါလက္စားေခ်ရမွကိုေက်နပ္မယ္....ငါအခုသြားသတ္မယ္ဆိုၿပီးသြားဒါေပ့ါ.....
သရဲမဟာဦးမိုးသီးရဲ႕အခန္းကိုယ္လာဦးမိုးသီးကို္ယ္လည္ပင္းညႇစ္ဒါေပါ့...ဒါေပမယ့္သူညႇစ္ဒါဟာဦးမိုးသီးမဟုတ္ပဲဦးသီလႀကီးျဖစ္ေနဒါေပါ့.....ဟားဟားဟား...ငါေျပာၿပီးၿပီေလဒီအိ္မ္သားေတြကိုယ္နင္လုပ္ခ်င္တိုင္းလုပ္လို႔မရဘူးလို႔.......ေအးသူ႔အေဖကိုယ္မသတ္ရရင္သူ႔
သမီးေတြ႔ကိုယ္သြားသတ္မယ္...ဆိုၿပီးထြက္လာျပန္ဒါေပါ့...........
.................အပိုင္း(၂)အားဆက္လက္အားေပးပါရန္
ယခုကြၽန္ေတာ္ေရးေသာဇာတ္လမ္းသည္စိတ္ကူးရန္သက္သက္သာျဖစ္ပါေသာေၾကာင္တခ်ိုဳ့ဆရာမ်ားရဲ႕ဇာတ္ေကာငး္အမည္မ်ား ဇာတ္လမ္းအသြားအလာမ်ားတိုက္ဆုိင္ေနပါကခြင့္လႊတ္ေပးပါရန္ေတာင္းပန္အပ္ပါသည္ခင္မ်ာ.....
ဇာတ္ေၾကာင္းမ်ားမွာ႐ွည္သည့္အတြက္ေၾကာင့္ႏွစ္ပုိက္ခြဲေရးခ်င္းကိုသီးခံေပးက်ပါရန္ေတာင္းပန္အပ္ပါသည္ခင္မ်ာ
..................Sai Sai.....................
No comments:
Post a Comment