သက္​ဝင္​​ေန​ေသာဘီလူး႐ုပ္​၂

ကြၽန္ုပ္ႏွင့္ကိုေတာေက်ာ္
===============
(သက္ဝင္ေနေသာဘီလူး႐ုပ္)
(ဒုတိယပိုင္း-နိဂံုး)
==================================

အသားတံုးမ်ားေပ်ာက္ျခင္း
--------------------------

သို႔ႏွင့္ပင္သံုး႐က္ခန္႔ၾကာသြားေလၿပီ..။
"အကို႔ကိုေျပာစရာ႐ွိတယ္"
တစ္ညေနက်ေနာ္ရံုးဆင္းၿပီးအိမ္ျပန္ေရာက္..ေရခ်ိဳး
အဝတ္အစားလဲ၍ ဧည့္ခန္းတြင္ ထိုင္မိသည့္ခဏတြင္
ဇနီးသည္ကစကားစလာျခင္းပင္...
"ေျပာေလ ႏွင္း..ဘာျဖစ္လို႔လဲ??"
"အကို႔ကို ေျပာမယ္ေျပာမယ္နဲ႔ မေသခ်ာေသး
လို႔မေျပာပဲေနတာ..အခုေသခ်ာလို႔ေျပာမွာ.."
"အင္းပါႏွင္းရဲ႕..ေျပာပါ..ဘာေသခ်ာတာလဲ??"
"အကို...အခု ႏွင္းတို႔အိမ္ပံုမွန္မဟုတ္ေတာ့ဘူး..
အေမွာင့္ပေယာဂတစ္ခုခုဝင္ေနၿပီထင္တယ္"
"အင္...ႏွင္းက ဘာေၾကာင့္ဒီလိုထင္တာလဲ??"
"အကိုကမသိတာ..အခု..မီးဖိုခန္းေရခဲေသတၱာထဲမွာ
ထည့္ထားတဲ့အသားစိမ္းေတြ ေလ်ာ့ေလ်ာ့ေန
တာ ၾကာၿပီအကို.."

"ဟင္...!!ဟုတ္လား..ေသခ်ာရဲ႕လားႏွင္းရယ္"
"အခုကေတာ့ေသခ်ာၿပီအကို..အေစာပိုင္း
ႏွစ္ရက္သံုးရက္ကတည္းက ႏွင္းသတိထားမိေပမယ့္ 
(ငါပဲ အမွတ္လြဲတာမ်ားလားမသိဘူး)ဆိုၿပီး အကို႔ကို
မေျပာခဲ့တာ..မေန႔ကေတာ့ႏွင္း..မွတ္မွတ္ရရ
ေရခဲေသတၱာထဲမွာ ဝက္သားတံုး ငါးတံုး..ေသခ်ာ
ေရၿပီးထည့္သိမ္းခဲ့တာ..ခုမနက္ ခ်က္မယ္ဆိုၿပီးၾကည့္
လိုက္ေတာ့ ႏွစ္တံုးပဲက်န္ေတာ့တယ္"
"ဟုတ္လား..အင္း..စဥ္းစားစရာပဲ"
"အကို......."
"ေျပာ...ႏွင္း.."
"အကိုႏွင္းကို အဓိပၸါယ္မ႐ွိတာေျပာတယ္ဆိုၿပီး
အျပစ္ေတာ့မတင္နဲ႔.. ႏွင္းလဲစိတ္ထဲစဥ္းစားမိ
တာ ေျပာမလို႔"
"အင္းပါ...ေျပာမွာသာေျပာပါ..ႏွင္းရဲ႕.."
"ႏွင္းေတာ့..အကို ဟိုတေလာကဝယ္ထားလိုက္တဲ့
အ႐ုပ္နဲ႔မ်ားပတ္သက္ေနမလားလို႔..ဘီလူး႐ုပ္ဆို
ေတာ့ သူကလဲသားစိမ္းငါးစိမ္းစားတတ္တာပဲေလ"

"ဟင္...ဒါဆို..အဲ့ဒီဘီလူး႐ုပ္ကအသက္ဝင္ၿပီး
အသားတံုးေတြယူစားေနတယ္လို႔..ႏွင္း..ဆိုလို
တာလား??"
"ဆိုလိုတာေတာ့မဟုတ္ဘူးအကို..သံသယ႐ွိတာပါ"

အင္း............
အမွန္တကယ္ အသားတံုးမ်ားေပ်ာက္ေပ်ာက္ေနတာ
ေသခ်ာသည္ဆိုလ်င္ေတာ့ ႏွင္းေျပာသည္မွာစဥ္းစား
စရာ တစ္ခ်က္ပင္..
အိမ္မွာေခြး..ေၾကာင္လဲမ႐ွိသည့္အတြက္ ေပ်ာက္စရာ
အေၾကာင္းမ႐ွိ..
ၿပီးေတာ့....က်ေနာ္ပထမဆံုးႏွင္းႏွင့္အတူ ေျခသံမ်ား
ၾကားရျခင္း..ဒုတိယအႀကိမ္ က်ေနာ္တစ္ေယာက္တည္း ေတာက္ေခါက္သံ..
ႀကိမ္းဝါးေရရြတ္သံ..ဖေနာင့္ေပါက္သံမ်ား
ၾကားရျခင္းတို႔သည္ဘီလူး႐ုပ္ထုထား႐ွိရာ
စာၾကည့္ခန္းဆီမွပင္ ျဖစ္ေနသည္မဟုတ္ပါေလာ??...

သို႔ဆိုလ်င္.......ေနာက္ဆံုးတစ္ညက
စာၾကည့္ခန္းအတြင္းမွေျခသံသည္ မီးဖိုဘက္
ေလွ်ာက္သြားၿပီးေနာက္ မီးဖိုထဲမွ ခ်ိဳးခ်ိဳးခြၽတ္ခြၽတ္
အသံမ်ားၾကားရျခင္းသည္...
ေရခဲေသတၱာအတြင္းမွအသားတံုးမ်ားကို ယူစား
ေနျခင္းေၾကာင့္ ထြက္ေပၚလာေသာ အသံမ်ားပင္ေလာ??..

ဤျဖစ္ရပ္မ်ိဳးကို တစ္ခါမွလည္း မၾကံဳေတြ႔ဖူးေသာ
ေၾကာင့္ (ဤအတိုင္းျဖစ္ရမည္)ဟု တစ္ထစ္ခ်စြပ္စြဲ
သတ္မွတ္ရန္မွာလည္း အေၾကာင္းျပခ်က္မခိုင္လံု
ေသးေၾကာင္း က်ေနာ္သိပါသည္...
သို္ႏွင့္ပင္........
"ဒီလိုေတာ့လဲ တစ္ထစ္ခ်ႀကီးေျပာလို႔ မရေသးပါဘူး
ႏွင္းရယ္..ေနပါဦး..နည္းနည္းေစာင့္ၾကည့္ၾကေသး
တာေပါ့.. ၿပီးေတာ့..အကိုလဲ နားလည္တတ္ကြၽမ္းသူ
ေတြကို တိုင္ပင္ေမးျမန္းၾကည့္ပါဦးမယ္..ႏွင္းလဲ အရမ္းႀကီးအစြဲအလမ္းႀကီးမေနနဲ႔ေနာ္..ဥပါဒါန္
ေၾကာင့္ ဥပါဒ္ေရာက္ေနမယ္.."
က်ေနာ့္မွာ...ဘယ္လိုဘယ္ကဲ့သို႔ ေဝခြဲမရေသးသည့္
အတြက္ ဇနီးသည္ကို ေျပရာေျပေၾကာင္းသာ
ႏွစ္သိမ့္ေပးလိုက္ရပါေလေတာ့သတည္း...။
=================================

ပုဏၰကတိုက္ျခင္းပင္ေလာ
-------------------------
"ေဖ်ာ...ေဖ်ာ..."
ထိုေန႔မွဒုတိယေျမာက္ညျဖစ္ေလသည္...
ညဦးပိုင္းဆယ္နာရီခန္႔သာ႐ွိပါေသးသည္...
သားႏွစ္ေယာက္ႏွင့္က်ေနာ္တို႔ဇနီးေမာင္ႏွံ မအိပ္ၾက
ေသးပဲ ဧည့္ခန္းတြင္ထိုင္၍ စကားေျပာ တီဗီြၾကည့္
ေနၾကစဥ္..........အိမ္ေခါင္မိုးေပၚသို႔ တစ္စံုတစ္ေယာက္ကလက္ျဖင့္ဆုပ္ပက္လိုက္သလို ေက်ာက္စရစ္ခဲေလးမ်ား တေဖ်ာေဖ်ာက်သံ ထြက္
ေပၚလာသျဖင့္ မိသားစုအားလံုး တစ္ေယာက္မ်က္ႏွာ
တစ္ေယာက္ၾကည့္လ်က္ အထိတ္တလန္႔ျဖစ္သြား
ၾကေလ၏...။
"အေဖ...ဘာသံလဲဟင္...?"
ယင္းအသံေၾကာင့္ သားႀကီးသည္ က်ေနာ့္အနား
တိုးကပ္လာရင္းမွ ေမးလိုက္ျခင္းပင္..
"ဪ...အျပင္မွာေလတိုက္ေတာ့ ေလနဲ႔အတူ
သဲမႈံေတြပါလာၿပီး အေဖတို႔အိမ္ေခါင္မိုးေပၚ
က်တာေနမွာပါသားရဲ႕"
သားႀကီးထိတ္လန္႔မည္စိုးေသာေၾကာင့္ က်ေနာ္
ေျဖေျပာေျပာလိုက္ရေသာ္လည္း တကယ့္တကယ္
တြင္မူ ထိုသို႔မျဖစ္ႏိုင္မွန္း က်ေနာ့္စိတ္ထဲမွသိေန
ပါသည္..
ထိုသို႔မျဖစ္ႏိုင္လ်င္ အဘယ္သို႔ျဖစ္ႏိုင္သနည္း..??
ႏွင္းသည္က်ေနာ့္မ်က္ႏွာကိုေစ့ေစ့ၾကည့္လ်က္..

ထိုအခိုက္...အျပင္ဘက္လမ္းမေပၚမွ အနီးပတ္ဝန္း
က်င္႐ွိသမွ် ေခြးေလေခြးလြင့္အေပါင္းတို႔ စုေပါင္း
အူလိုက္သကဲ့သို႔ ေခြးအူသံမ်ားတစ္ၿပိဳင္ထဲ
ထြက္ေပၚလာၿပီးေနာက္ အိ္မ္ေခါင္မိုးေပၚမွ တစ္စုံ
တစ္ေယာက္၏ဝုန္းဝုန္းဒိုင္းဒိုင္း ေျပးလႊားသံႀကီးကို
ၾကားရေလေတာ့၏...
ထိုအခ်ိန္တြင္...သားႀကီးႏွင့္ဇနီးတို႔မ်က္ႏွာမွာကား
တုန္လႈပ္ေျခာက္ျခားေနဟန္ ဇီးရြက္ေလာက္သာ
႐ွိေတာ့သည္...
က်ေနာ္...ဓာတ္မီး ယူၿပီးေနာက္ အိမ္ျပင္ထြက္၍ ေခါင္မိုးေပၚသို႔ထိုးၾကည့္ေသာ္လည္း မည္သူတစ္ဦးတစ္ေယာက္မွ် မေတြ႔ရပါေခ်...

ထို႔ေနာက္..အိမ္ထဲသို႔ျပန္ဝင္၍ စာၾကည့္ခန္းမွန္ဘီ႐ို
ထဲမွ ဘီလူး႐ုပ္ထုကိုသြားၾကည့္မိေသာအခါတြင္
ကား..ထူးျခားမႈတစ္ခုကိုေတြ႔လိုက္ရပါေတာ့သည္..
၄င္းမွာ....ဘီလူး႐ုပ္ထုကေလးသည္ အျပင္ဖက္သို႔
မ်က္ႏွာလွည့္ထား႐ာမွ ယခုမူ...နံရံအတြင္းဘက္သို႔
မ်က္ႏွာမူလ်က္ ေက်ာခိုင္းအေနအထားျဖင့္
ေတြ႔လိုက္ရျခင္းပင္တည္း...။
"အကို...ႏွင္းေျပာတာမွန္တယ္လို႔မထင္ဘူးလား??"
က်ေနာ့္လက္ေမာင္းကို ဆုပ္ကိုင္၍
ႏွင္းေျပာလိုက္ေသာအသံ..
ႏွင္းမ်က္လံုးကေလးမ်ားမွာ ဝိုင္းဝိုင္းလည္လ်က္..
"အင္းးးးးးးးးးးးး"
ထိုကဲ့သို႔...လမ္းမေပၚမွေခြးမ်ားအူသံ..
အိမ္ေခါင္မိုးေပၚသို႔ခဲမ်ားတေဖ်ာေဖ်ာက်သံ..
ေခါင္မိုးေပၚမွ ဝုန္းဝုန္းဒိုင္းဒိုင္းေျပးလႊားေနသံတို႔သည္
အခ်ိန္အတန္ၾကာမွပင္..
တျဖည္းျဖည္းတိုးတိတ္ေပ်ာက္ကြယ္သြားခဲ့ေလသည္...။
=================================

သားႀကီးကိုပါအတူေခၚအိပ္ရျခင္း
-------------------------------
"အား....အေဖေရ..အေမေရ..အီးဟီးဟီး.."
ၾကံဳရျပန္ေလၿပီ...
ေနာက္တစ္ေန႔ည..မိသားစုအိပ္စက္ရာမွ ညဥ့္
သန္းေခါင္ေက်ာ္အခ်ိန္တြင္ ေဘးတစ္ဖက္
သားႀကီးအခန္းဆီမွ ငယ္သံပါေအာင္ေအာ္ဟစ္
လိုက္သံေၾကာင့္ က်ေနာ္တို႔လင္မယားႏွစ္ေယာက္
လံုး..ႏိုးလာၾကေလ၏..။
"အကို...သားႀကီးအခန္းမွာ...
ဘာျဖစ္တာလဲ မသိဘူး"
ႏွစ္ေယာက္သားအိပ္ရာမွ ဝုန္းကနဲထၿပီး တစ္ဖက္
သားႀကီးအခန္းဆီသို႔ေျပး၍ တံခါးဖြင့္မီးဖြင့္ ၾကည့္
ၾကေလေသာအခါ....သားႀကီးမွာေစာင္ကိုေခါင္းၿမီး
ျခံဳ၍ ေအာ္ဟစ္ငိုယိုေနသည္ကို ေတြ႔ရေလေတာ့
သည္..။
ႏွင္းကား..မိခင္ပီပီျပာယာခပ္သြားေလေတာ့၏...။

"ဟဲ့...သားႀကီး..သားႀကီး..ဘာျဖစ္တာလဲ..
အေမတို႔လာၿပီေလ.. ထ..ထ..."
က်ေနာ္သားႀကီးေခါင္းၿမီးျခံဳထားေသာေစာင္ကို
ဖယ္၍ ကုတင္ေပၚမွေပြ႔ယူလိုက္ေသာအခါ
သားႀကီးမွာ ႐ိႈက္ႀကီးတငင္ငိုယိုလ်က္ တစ္ကိုယ္လံုးမွာလည္း..နတ္ပူးသကဲ့သို႔ တဆတ္ဆတ္တုန္ေနေလ၏...။
"ကဲ...လာ..လာ..ႏွင္း..မီးေတြအကုန္ဖြင့္ကြာ..
ေအာက္ထပ္ဘုရားခန္းထဲဆင္းရေအာင္"
ႏွင္းကသားေဇာျဖင့္ ဂမူး႐ွဴးထိုးေျပးဆင္းမည္အျပဳ...က်ေနာ္လွမ္း
ေအာ္ သတိေပးလိုက္ရေလေသးသည္...။
"ႏွင္း...သားငယ္ေလးကိုလဲ တစ္ေယာက္ထဲမထား
ခဲ့နဲ႔..အိပ္ေပ်ာ္ေနလဲတစ္ခါထဲခ်ီၿပီးေခၚခဲ့..."

ဤသို႔ျဖင့္ မီးမ်ားအကုန္ဖြင့္၍ မိသားစုေလးေယာက္
လံုး ဘုရားခန္းထဲေရာက္လာၾကေလသည္...
"ႏွင္း...သားႀကီးကိုပရိတ္ေရတိုက္ကြာ.."
ႏွင္းက ဘုရားေက်ာင္းေဆာင္ေဘး႐ွိ ေရသန္႔ဗူး
ထဲမွ ပရိတ္ေရကိုယူ၍ တိုက္ေသာအခါတြင္မွ 
သားႀကီးမွာ..ေသြး႐ူးေသြးတမ္းေအာ္ဟစ္ငိုယိုေန
ရာမွ တျဖည္းျဖည္း အသက္႐ွဴျပန္မွန္လာေလေတာ့သည္..။
"သားႀကီးရယ္...ဘယ္လိုမ်ားျဖစ္တာလဲကြယ္..
အေမျဖင့္ရင္ထိတ္လိုက္တာ.."
"သားအိပ္ေပ်ာ္ေနတုန္း...လန္႔ႏိုးလို႔ၾကည့္လိုက္ေတာ့
ကုတင္ေျခရင္းအေမွာင္ထဲကေန..မ်က္လံုးႀကီိးႏွစ္
လံုး..နီရဲေနတာပဲ..သားကိုစိုက္ၾကည့္ေနတာ..
သားေၾကာက္တယ္ေမေမ..အီး..ဟီးဟီး"

ႏွငး္သည္...စိုးရိမ္ျခင္းတဝက္..အျပစ္တင္ျခင္းတ
ဝက္မ်က္လံုးမ်ားျဖင့္က်ေနာ့္မ်က္ႏွာကိုလွမ္းၾကည့္
လိုက္ၿပီးေနာက္.....
"ကဲပါသားရယ္...အခုမေၾကာက္ေတာ့နဲ႔..အေဖအ
ေမတို႔လဲ႐ွိတယ္..အခု..သား..ပရိတ္ေရလဲေသာက္
ၿပီးၿပီ..သားဘာမွမျဖစ္ေတာ့ဘူး..သိလား.."
က်ေနာ္လဲ သားႀကီးကိုေပြ႔ခ်ီရင္း ႏႈတ္မွလည္း
သမၺဳေဒၶဂါထာေတာ္ႀကီးကို အဆက္မျပတ္ရြတ္ေပး
ေနမိပါသည္..။
အေတာ္ႀကီးၾကာသည့္ေနာက္....
..သားႀကီးပံုမွန္ျပန္ျဖစ္သြားမွ....
"ကဲ...ႏွင္းေရ..အကိုတို႔ျပန္အိပ္ၾကစို႔..မီးေတြ
ေတာ့ မပိတ္နဲ႔ေတာ့ကြာ..သားႀကီးကိုလဲ 
တစ္ေယာက္ထဲမသိပ္ေတာ့ဘူး..အကိုတို႔အခန္း
ထဲပဲေခၚသိပ္ရေအာင္.."
အိပ္ခန္းထဲျပန္ေရာက္ၾကသည္တြင္... ႏွင္းသည္
ေလသံတိုးတိုးျဖင့္..ေျပာလာေလ၏..။
"ကဲ...အကို..အေျခအေနကေတာ့ မေကာင္းေတာ့
ဘူး..ဘာလုပ္သင့္တယ္ဆိုတာ အကို႔ဘာသာပဲ
ဆံုးျဖတ္ပါေတာ့"
"အင္းးးးးးးးးးးးးး"

သို႔ႏွင့္...ထိုညတြင္ကား က်ေနာ္သည္...
အေျခအေနအရပ္ရပ္ကိုသံုးသပ္လ်က္..
"ဘယ္လိုမ်ားျဖစ္ပါလိမ့္မလဲ..ဒီအေျခအေနကို
ဘယ္လိုေအးခ်မ္းေအာင္လုပ္ရပါမည္လဲ"..ဟု
စဥ္းစားေတြးေတာရင္း ႏိုးတစ္ဝက္အိပ္တစ္ဝက္ျဖင့္
သာ မိုးစင္စင္လင္းခဲ့ရပါေလေတာ့သတည္း..။
=================================

မ်က္ဝါးထင္ထင္ျမင္ရေလၿပီ
---------------------------
ထိုမွေနာက္တြင္တစ္မိသားစုလံုးညအိပ္သည့္အ
ခါတိုင္းအျပင္မီးအားလံုး အျမဲဖြင့္၍သာအိပ္ၾကပါေတာ့သည္....

သို႔ႏွင့္...တစ္ခုေသာည...
ဤညသည္ကား..က်ေနာ့္ဘဝတစ္သက္တာတြင္
ေသြးပ်က္ေျခာက္ျခားဖြယ္အေကာင္းဆံုး ညပင္
ျဖစ္ခဲ့ပါသည္..။
ထိုည.......
က်ေနာ္..တစ္စံုတစ္ခုေသာအေငြ႔အသက္ေၾကာင့္
အိပ္ေပ်ာ္ေနရာမွ ဆတ္ကနဲႏိုးလာသည္တြင္
တစ္အိမ္လံုး ေမွာင္ႏွင့္မည္းမည္းျဖစ္ေနေလသည္..။

မအိပ္ခင္..အျပင္မီးအားလံုးဖြင့္ထားၿပီးမွအိပ္ၾက
သည္ပဲ..
ယခုအဘယ့္ေၾကာင့္ ေမွာင္မည္းေနရသနည္း...
မီးပ်က္ေနျခင္းပင္ေလာ??
က်ေနာ္မေနသာေတာ့..ကုတင္ေပၚမွအသာအယာ
ဆင္းကာ အခန္းေဘးမွျပတင္းေပါက္ေသးေသးေလး
ကို အသံမျမည္ေစရန္ သတိထား၍ တြန္းဖြင့္
လိုက္ပါသည္..။
[ထိုျပတင္းေပါက္ကေလးမွ...ေအာက္ထပ္
အိမ္အလယ္ေလွ်ာက္လမ္းႏွင့္ မီးဖိုခန္း.
..ထမင္းစားခန္းတို႔ကို လွမ္းျမင္ရပါသည္]
အျပင္တြင္....
ဘုရားခန္းမီးအလင္းေရာင္ကေတာ့ တစ္အိမ္လံုးတြင္
မွံုဝါးဝါး႐ွိေနသည္မို႔ မီးပ်က္ေနျခင္းလည္း မဟုတ္
ပါ..။ 
က်ေနာ္..အေတာ္အံ့ၾသမိရၿပီ...
....အသို႔ပင္နည္း...
ဤသို႔ဆိုလ်င္.....တစ္စံုတစ္ေယာက္ကမီးမ်ားအား
လံုးကို ျပန္ပိတ္လိုက္ျခင္းပင္ေလာ..??
ထိုတစ္ေယာက္သည္..မီးခလုတ္မ်ားလိုက္ပိတ္ခဲ့
သည္ဆိုလ်င္...ဘုရားခန္းမီးကိုမူအဘယ့္ေၾကာင့္ မပိတ္ပဲခ်န္ထားခဲ့သနည္း..??
ထိုတစ္ေယာက္သည္..ဘုရားခန္းအတြင္းသို႔
ဝင္၍မရေသာေၾကာင့္ပင္ေလာ..??

က်ေနာ့္မွာအေတြးမ်ားျဖင့္ လံုးခ်ာလည္ေနခိုက္
မီးဖိုခန္းဆီမွ ခ်ိဳးခ်ိဳးခြၽတ္ခြၽတ္အသံမ်ား ၾကားရသျဖင့္ လွမ္းၾကည့္လိုက္မိေသာအခါတြင္ကား...

"အမေလး....ဘုရား...ဘုရား..."
က်ေနာ္..နားထင္နားရင္းမ်ားထူပူ၍..ဆံပင္ေမြးမ်ား
ေထာင္ကာ... ေခါင္းႀကီးပင္ ပုတ္ေလာက္ႀကီးသြား
သေယာင္ ထင္လိုက္မိပါေတာ့၏...။

ျမင္လိုက္ရသည္မွာကား......
မပီဝိုးတဝါးအလင္းေရာင္ေအာက္တြင္ အေမြးစုတ္ဖြားႏွင့္မည္းမည္းအေကာင္ႀကီးတစ္
ေကာင္သည္..မီးဖိုခန္းဝင္ေပါက္ေဘး႐ွိ ေရခဲ
ေသတၱာေ႐ွ႕တြင္ ငုတ္တုတ္ထိုင္ကာ..ေရခဲေသတၱာ
အတြင္းမွ အသားတံုးမ်ားကို ယူငင္စားေသာက္ေန
သည္ကို ေတြ႔လိုက္ရျခင္းပင္တည္း...။

က်ေနာ္...အသက္ပင္ရဲရဲမ႐ွဴဝံ့ပါ..
မ်က္ေတာင္မခတ္တမ္း စူးစိုက္ၾကည့္ေနမိရာမွ
ထိုမည္းမည္းအေကာင္ႀကီးသည္ က်ေနာ္ၾကည့္ေနသည္ကို သိေနသည့္အလား
တစ္ႀကိမ္တြင္....
က်ေနာ့္ဆ္ီသို႔လွမ္းၾကည့္လိုက္ေလရာ....
၄င္း၏႐ဲရဲေတာက္ေနေသာမ်က္လံုးႀကီးႏွစ္လံုးႏွင့္
မ်က္လံုးခ်င္း ဆံုမိသည္တြင္ က်ေနာ္၏အသည္း..ႏွလံုး..ကလီစာမ်ားပင္ ေျပာင္းျပန္လန္သြားသည္ဟု ထင္လိုက္မိပါေတာ့သည္..။

က်ေနာ္ႏႈတ္မွလည္း သမၺဳေဒၶဂါထာေတာ္ကို
အဆက္မျပတ္ရြတ္ဆိုရင္း တံခါးရြက္ကိုျပန္ေစ့လိုက္
ကာ ခပ္ဟဟၾကားေလးထဲမွ ေခ်ာင္းၾကည့္ေနမိစဥ္
မွာပင္ ထိုမည္းမည္းသ႑ာန္ႀကီးသည္ မီးဖိုခန္းမွ
ျပန္ထြက္လာၿပီးေနာက္ က်ေနာ့္မ်က္စိေ႐ွ႕ေအာက္
မွျဖတ္ကာ...စာၾကည့္ခန္းအတြင္းသို႔ဝင္ေရာက္
ေပ်ာက္ကြယ္သြားပါေတာ့သည္...။

ႏွင္းေျပာခဲ့သည္မွာ ေသခ်ာေနေလၿပီ..
ဤဘီလူး႐ုပ္ထုကို က်ေနာ့္အိမ္တြင္ မည္သို႔မွ်
ဆက္ထား၍မျဖစ္ေတာ့ပါ..
အဘယ္သို႔ျပဳရမည္နည္း..ယခုမ်က္ဝါး
ထင္ထင္ျမင္ခဲ့ရေသာအျဖစ္အပ်က္ကိုလည္း
အေၾကာက္လြန္မည္စိုးရေသာေၾကာင့္ ႏွင္းအပါအဝင္မိသားစုကိုေျပာျပ၍မျဖစ္ပါ..
က်ေနာ္စခဲ့သည့္ဇာတ္လမ္း...က်ေနာ္ပင္ အဆံုးသတ္
ရေပေတာ့မည္..
မည္ကဲ့သို႔အဆံုးသတ္ရပါအံ့...။
==================================

အိပ္မက္ထဲမွအဖိုးအို
--------------------
ေနာက္တစ္ေန႔ညတြင္ကား...က်ေနာ္သည္
ညဦးပိုင္း ၇ နာရီခန္႔..ကိုယ္လက္သန္႔စင္၍ ဘုရား
စင္တြင္ ပန္းေရခ်မ္းဆီမီးပူေဇာ္ၿပီးေနာက္
ဘုရား႐ွိခိုး..အရပ္ဆယ္မ်က္နွာ ပုဂၢိဳလ္သတၱဝါ
အေပါင္းတို႔အား..အထူးတလည္ ေမတၱာပို႔အမွ်
အတန္းေပးေဝ၍ အိပ္ရာဝင္ခဲ့ၾကပါသည္...
ထိုညတြင္ပင္ က်ေနာ့္မွာ ထင္႐ွားပီျပင္လြန္းေသာ
အိပ္မက္တစ္ခုကိုျမင္မက္ေလေတာ့၏...။

သမၼာေဒဝနတ္ေကာင္းနတ္ျမတ္တစ္ပါးပါးမွ 
ေစာင္မၾကည့္႐ႈျခင္းဟုပင္ ထင္မိပါသည္...။
အိပ္မက္မွာစင္းလြန္းသျဖင့္ အျပင္တြင္ တကယ္
ၾကံဳခဲ့ရသလား...ဟုပင္ ထင္မွတ္ရေလ၏..။
အိပ္မက္မွာ ဤသို႔တည္း....

ေန႔လည္ခင္းအခ်ိန္..က်ေနာ္တစ္ဦးတည္း အိမ္
ေအာက္ထပ္ဧည့္ခန္းတြင္ထိုင္ေနခိုက္ ဝတ္ျဖဴစင္
ၾကယ္ဝတ္ဆင္ထားေသာအဖိုးအိုတစ္ဦး ႐ုတ္တရက္အိမ္ေပါက္ဝ၌ ေရာက္႐ွိလာျခင္းပင္...
အဖိုးအိုမွာ....ဦးေခါင္း၌လည္း ပဝါျဖဴတစ္စကို
ေခါင္းေပါင္းထားၿပီးေနာက္လက္တြင္း၌လည္းပုတီးတစ္ကုံးကို ကိုင္စြဲထားေလ၏..။

"လူေလးေရ...ဝင္ခြင့္ျပဳပါကြယ္"
"ဪ...ဟုတ္ကဲ့အဖိုး..ဝင္ပါ.."
အဖိုးအိုသည္အသက္အရြယ္ႀကီးရင့္မႈေၾကာင့္
မ်က္ႏွာတြင္ ဇရာ၏အေရးအေၾကာင္းမ်ားေပၚ
လြင္ေနသည့္တိုင္ ပကတိၾကည္လင္႐ွင္းသန္႔ေသာ
အသြင္ကိုေဆာင္လ်က္ပင္...
"ထိုင္ပါအဖိုး..ဘာမ်ားအလို႐ွိပါသလဲ..က်ေနာ္
ဘာမ်ားလႉဒါန္းရပါမလဲ??"
"အေထြအထူးေတာ့မလိုပါဘူးကြယ္..အဖိုးကို
ေရေအးေအးေလးတစ္ခြက္ေလာက္ပဲတိုက္ပါ"
"ဟုတ္ကဲ့ပါ...အဖိုး.."
က်ေနာ္သည္ေရခဲေသတၱာဆီသို႔ေျပး၍ ေရသန္႔ဗူးတစ္ဗူးအတြင္းမွေရကို ဖန္ခြက္အျပည့္ထည့္ၿပီးေနာက္ အဖိုးအိုထံကမ္းေပးလိုက္ေလသည္...။

အဖိုးအိုသည္...ေရေအးေအးကိုေသာက္သံုးျပီး
ေနာက္....
"လူေလး...အခု..အဖိုးလာတာ..လူေလးကို
အသိေပး..သတိေပးခ်င္လို႔ပဲကြယ့္.."
"ဟုတ္ကဲ့...ေျပာပါအဖိုး"
"အခု...လူေလးအိမ္မွာ ဘီလူး႐ုပ္ထုတစ္ခုေရာက္
ေနတယ္မဟုတ္လား..အဲ့ဒီ႐ုပ္ထုအတြက္လဲ..
လူေလးစိတ္ေသာကမ်ားေနရတယ္မဟုတ္လား??"
အဖိုးအိုသည္ အပ္ခ်မပ္ခ် သိေနေသာပံုစံျဖင့္
ေျပာေလေတာ့၏...

က်ေနာ္....ဝမ္းသာသြားၿပီး...
"ဟုတ္ပါတယ္အဖိုးရယ္..က်ေနာ္လဲအဲ့ဒီအတြက္
စိုးရိမ္ပူပန္ၿပီး..ဘာဆက္လုပ္ရမလဲလို႔ စဥ္းစားမ
ရေအာင္ ျဖစ္ေနပါတယ္.."
"အင္း...ဒါဟာ..လူေလးတို႔မိသားစုအတြက္
အလြန္အနၱရာယ္ႀကီးတယ္..အခုေတာင္မွလူေလးတို႔တစ္မိ္သားစုလံုး ဘုရားတရားနဲ႔ ကံျမင့္ေနလို႔ အနၱရာယ္မျပဳႏိုင္ေသးတာ..တစ္ခါတေလ
သူစိတ္ဆိုးေဒါသထြက္ၿပီးေရရြတ္ႀကိမ္းေမာင္းေနတာမ်ိဳးေရာ..လူေလးၾကံဳဖူးသလား??"
"ဟုတ္ကဲ့..ၾကံဳဖူးပါတယ္အဖိုး..."
"အဲ့ဒါ...လူေလးအိမ္မွာ..သူစားဖို႔ေသာက္ဖို႔အ
သားစိမ္းမ႐ွိတဲ့အခါမွာျဖစ္တတ္တယ္..ဆိုတာ
ေရာ..သတိထားမိရဲ႕လား??"

ဟင္........
ထိုသို႔မူက်ေနာ္သတိမထားမိခဲ့႐ိုးအမွန္ပင္..
"အဲ့ဒီေတာ့ကြယ္...အတိုခ်ံဳးေျပာရရင္ တစ္ခ်ိန္ခ်ိန္..အိမ္သားေတြသတိလက္လြတ္ျဖစ္တဲ့အခ်ိန္..အိမ္မွာလဲသူယူစားစရာ..ဘာအသားငါးမွမ႐ွိတဲ့အခ်ိန္နဲ႔ၾကံဳႀကိဳက္ရင္လူေလးတို႔မိသားစုထဲက ကံနိမ့္သူကို ယူငင္ဖမ္းစားတဲ့အထိျဖစ္လာႏိုင္တယ္.."

"ဗ်ာ....!!ဟုတ္...ဟုတ္ကဲ့..ဒါဆို က်ေနာ္ ဘယ္လိုလုပ္ရပါ့မလဲ...အဖိုး.."
"အထူးလုပ္စရာမ႐ွိပါဘူးကြယ္..ငါ့သားအဲ့ဒါကို
ဘယ္ေနရာကေနယူလာသလဲ..ယူလာတဲ့ေနရာ
ေရာက္ေအာင္ျပန္ထားေပးလိုက္ေပါ့..ဒါဆိုရင္..
ငါ့သားတို႔အတြက္ ေဘးအနၱရာယ္ကင္း႐ွင္းသြား
မွာပါ.."

"ဟုတ္ကဲ့အဖိုး...က်ေနာ္ အဖိုးေျပာတဲ့အတိုင္း
တေသြမတိမ္း လိုက္နာပါ့မယ္ခင္ဗ်ာ"
"ေအးကြယ္...ေအးကြယ့္...ဒါဆိုအဖိုးသြားမယ္..
က်န္းမာၾကပါေစ..ခ်မ္းသာၾကပါေစ..အနၱရာယ္ကင္း
ေဘး႐ွင္းၾကပါေစကြယ္"
အဖိုးအိုသည္ထိုသို႔ရြတ္ဆိုၿပီးေနာက္ ထိုင္ရာမွထကာ
အိမ္ထဲမွ တေရြ႔ေရြ႔ထြက္ခြာသြားပါေတာ့သတည္း...
=================================

"ကဲ...ဒီ႐ုပ္ထုနဲ႔ပတ္သက္ၿပီး ၾကံဳေတြ႔ခဲ့ရသမွ်ကေတာ့..အဲ့ဒါပဲကိုရဲႏိုင္ေရ..
မေန႔ညကအိပ္မက္မက္ၿပီး ဒီေန႔ပဲ ခင္ဗ်ားဆီ
ေရာက္ေအာင္လာခဲ့တာပဲ"
"အင္း....ေတာ္ေတာ္ႀကီးေျခာက္ျခားဖြယ္အျဖစ္
ေတြပဲဗ်ာ..ေရ႐ွည္မ်ား ကိုသူရအိမ္မွာဆက္ထား
ရင္ ဘာေတြမ်ားထပ္ျဖစ္လာမယ္မဆိုႏိုင္ဘူး..
ကဲ....ဟုတ္ပါၿပီဗ်ာ..ဒါနဲ႔..က်ေနာ့္ကိုအကူအညီ
ေတာင္းခ်င္တယ္ဆိုတာကေရာ..??"

"ဒါကဒီလိုပါ...ကိုရဲႏိုင္နဲ႔ကိုေတာေက်ာ္ကအရမ္း
ခင္မင္ၾကေတာ့ ကိုေတာေက်ာ္ေနတဲ့ရြာကို ကိုရဲ
ႏိုင္သိတယ္မဟုတ္လား??"
"သိတာေပါ့ဗ်ာ...က်ေနာ္အျမဲေရာက္ေနက်ပါ"
"အင္းဗ်ာ...က်ေနာ္အကူအညီေတာင္းခ်င္တာ
ကလဲအဲ့ဒါပဲ..က်ေနာ္ကကိုေတာေက်ာ္ေနရာမသိေတာ့ ကိုရဲႏိုင္ကပဲ ဒီ႐ုပ္ထုကိုျပန္ယူသြားၿပီး႔ ကိုေတာေက်ာ္လက္ထဲျပန္အပ္.... သူယူခဲ့တဲ့ေနရာေရာက္ေအာင္ ျပန္ပို႔ေပးဖို႔
ေျပာေပးေစခ်င္တာပါ..က်ေနာ္သူ႔ဆီကဝယ္လိုက္တဲ့
အဖိုးအခကိုလဲ လံုးဝျပန္ေပးစရာမလိုပါဘူး..
က်ေနာ့္ေစတနာေပါ့ဗ်ာ..ျပန္ေပးစရာမလိုတဲ့အျပင္
သူယူလာတုန္းက ပင္းတယဘက္ကေတာင္
ယူခဲ့ရတာဆိုေတာ့.. ျပန္သြားပို႔မယ့္အခါလဲ
သြားဖို႔လာဖို႔..လမ္းစားရိတ္ကလိုအံုးမွာပဲ..ဒီအတြက္လဲ က်ေနာ္ခရီးစားရိတ္အျဖစ္ ပိုက္ဆံငါးေသာင္း
ပါ ထပ္ေပးလိုက္ပါ့မယ္.. ကိုရဲႏိုင္အေနနဲ႔ ဒါေလးကို
ကူည္ီေစခ်င္တာပါ..."

"ရပါတယ္ဗ်ာ...ကူညီရမွာေပါ့..စိတ္ခ်ပါ..
လမ္းစရိတ္လဲမေပးပါနဲ႔..လိုအပ္ရင္ က်ေနာ္ပဲ
ေပးလိုက္ပါ့မယ္..စိတ္ေအးလက္ေအးသာေနပါ..
ကဲ...ဒါဆို..ဒီလိုလုပ္ဗ်ာ..ကိုသူရရဲ႕ဖုန္းနံပါတ္
က်ေနာ့္ကိုေပးခဲ့..က်ေနာ္..မနက္ျဖန္မနက္ေစာေစာ
အိမ္ကေနကားနဲ႔ထြက္လာၿပီး ကိုသူရဆီလာမယ္..
႐ုပ္ထုကိုယူၿပီး တစ္ခါထဲကိုေတာေက်ာ္ဆီ
ဆက္သြားမယ္..ရြာထိေရာက္ေအာင္သြားၿပီးေတာ့
သူ႔လက္ထဲအေရာက္ထည့္ေပးခဲ့ပါ့မယ္ဗ်ာ..
စိတ္ခ်ပါ..က်ေနာ္ကတိေပးပါတယ္.."
"ေက်းဇူးပါပဲဗ်ာ..ကဲ..ဒါဆိုက်ေနာ္တို႔သြားၾကစို႔
ကိုရဲႏိုင္ေရ..မိုးခ်ဳပ္ေတာ့မွာဆိုေတာ့ က်ေနာ့္အိမ္
မွာ တစ္စံုတစ္ခုျဖစ္ေနမွာစိုးရတယ္"
ထို႔ေနာက္ထမင္းဆိုင္တြင္ ေငြ႐ွင္း၍အိမ္သို႔
ျပန္လာခဲ့ၾကေလ၏..။
==================================

နိဂံုး
----
ဤသို႔ႏွင့္ပင္........
ေနာက္တစ္ေန႔မနက္တြင္ကား...
အစီအစဥ္အတိုင္း မနက္ ၇ နာရီခန္႔တြင္ က်ေနာ္
အိမ္မွထြက္ခြာကာ ကုိသူရဆီသြား..႐ုပ္ထုကေလး
ကိုယူၿပီးေနာက္ ကိုေတာေက်ာ္ရြာအေရာက္သြားၿပီး
အေၾကာင္းစံုေျပာျပကာ...မူရင္းေနရာေရာက္ေအာင္
ျပန္ပို႔ေပးဖို႔ေျပာဆိုအပ္ႏွံခဲ့ေလ၏...
ကိုေတာေက်ာ္လည္း ေနာက္တစ္ေန႔တြင္ပင္
သားအဖႏွစ္ေယာက္ ၄င္းတို႔သစ္ခြသြား႐ွာခဲ့ရာ 
ပင္းတယၿမိဳ႕အနီးေတာနက္ထဲသို႔တိုင္ ေရာက္ေအာင္
သြားၿပီး ႐ုပ္ထုကေလးကို မူလေနရာတြင္ပင္
ျပန္လည္၍ ေျမျမႇဳပ္အပ္ႏွံ ထားရစ္ခဲ့ေလေတာ့သတည္း...။
==================================
ၿပီးပါၿပီ...
ခင္မင္စြာျဖင့္...
By-Thiha Naing**
(ပလိစ္..သေဘာထားမန့္ေလးမ်ားေပးၾကလ်င္
ဝမ္းသာပါမည္)
‪#‎သက္ဝင္ေနေသာဘီလူး႐ုပ္‬