ခ်စ္​ျခင္​းတစ္​ခုကိုအရင္​းျပဳ၍ ၄

မႏိုင္မနင္းႏွင့္အမိႈက္ထုပ္ကိုဆြဲလာကာအခန္းျပင္သို႔ထြက္လာခဲ့သည္။ထိုအခိုက္တဖက္မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္အခန္းမွထြက္လာေသာတစ္ဦးတေယာက္ကိုလြန္းတခါအမွတ္မထင္ၾကည့္မိလိုက္သည္။
ဟင္....ေမာင္....။
အံ့ျသမႈ႕ႏွင့္နာၾကည္းမႈ႔ကတၿပိဳင္နတ္ထဲခံစားမိလိုက္ရသည္။
အစားထိုးကုသထားေသာမ်က္လုံးမ်ားကအေရာင္တလတ္လတ္ျဖင့္အလိုမက်သလို။သူမၾကည့္ေနသည္ကိုဟိန္းဇင္ကိုသတိထားမိသည္။ဒါအထူးဆန္မဟုတ္ပါဘူးေလ...သူ႔လိုႏိုင္ငံေက်ာ္ေမာ္ဒယ္တေယာက္ကိုခုလိုအံ့အားသင့္ၾကည့္ေနတဲ့သူကဒါပထမဦးဆုံးမွမဟုတ္တာ...ထို႔ေၾကာင့္အေတြးေတြကိုရပ္ကာလြန္းတခါနားသို႔ဟိန္းဇင္ကိုလွမ္းသြားလိုက္ကာသူမအနားသို႔ေရာက္သည္ႏွင့္...

``မင္းလက္ေပး....´´
ဘာမဆိုင္ညာမဆိုင္လက္ျဖန္႔ခိုင္းေနတဲ့သူ႔ကိုလြန္းတခါမ်က္ေမွာင္ၾကဳတ္မိသည္။

´`ဘာလဲ...´´
``ေျသာ္...မင္းကိုဆုိင္း[လက္မွတ္]ထိုးေပးမလို႔ေလ...လက္ျဖန္႔...´´

``ဘယ္သူကေတာင္းေနလို႔လဲ...မလိုခ်င္ပါဘူး..႐ႈပ္႐ႈပ္ယွက္ယွက္´´´
ေျပာေျပာဆိုဆိုျဖင့္လြန္းတခါအထုပ္မ်ားသယ္ကာေလွကားအတိုင္းေအာက္ထပ္သို႔ဆင္းသြားေတာ့သည္။သူမကိုလက္မွတ္ထိုးေပးရန္ကမ္းထားေသာလက္ကေယာင္ေတာင္ေတာင္နဲ႔ဟတ္ေကာ့ႀကီးက်န္ရစ္ခဲ့ေလသည္။
ထိုအခါမွဟိန္းဇင္ကိုဟတ္ကနဲ႐ွက္ျပံဳးျပံဳးလိုက္ကာေအာက္ထပ္သို႔အမိႈက္ထုပ္မ်ားျဖင့္မႏိုင္မနင္းဆင္းသြားေသာမိန္းကေလးၾကည့္ကာ..
``ဘယ္လိုမ်ိဳးလဲဟ...အဖတ္ေတာင္မလုပ္သြားဘူး...ေနစမ္းပါဦးငါသူ႔ကိုရင္းႏွီးေနသလိုခံစားရတယ္...သူ႔ကိုရင္ႏွီးေနသလိုပဲ....သူဘယ္သူလဲ...´´´

စိတ္ထဲတြင္မတင္မက်ျဖစ္ကာသူမေက်ာျပင္ကိုေငးၾကည့္မိသည္။
✏ ✏ ✏ ✏ ✏ ✏ ✏ ✏ ✏ ✏ ✏ ✏ ✏ ✏ ✏ 

လြန္းတခါေရခ်ိဳးခန္းထဲတြင္စိမ္ေျပနေျပေရခ်ိးေနသည္..။ေ႐ွ့ဆက္ဘာဆက္လုပ္ရမလဲႀကိဳစဥ္းစားမိရင္ေတြးေလ႐ႈပ္ေလျဖစ္ေနသည္။
ေစာနန္းခင္....သူငါ့အတြက္အရာအားလုံးကိုေပးဆပ္ခဲ့တယ္...ငါသူ႔အတြက္ဘာလုပ္ေပးရမလဲ...ဘာလုပ္ေပးႏိုင္မလဲ...သူ႔မိသားစုကိုေ႐ွ့ေနမင္းကို႐ွာခိုင္းရမယ္...ငါ့အေပၚသူ႔ေက်ဇူးေတြဆပ္လို႔မကုန္ေအာင္တင္ေနတာ...ငါျပန္ေပးဆပ္ရမယ္...။

အေတြးမ်ားကိုစာစီေတြကာသက္ျပင္း႐ွည္ငိုခ်လိုက္သည္။မွန္ကိုၾကည့္တိုင္းသူမမဟုတ္ေသာသူမမ်က္ႏွာကိုျမင္ေနရျခင္းကသူမအဖို႔ေတာ့အျပစ္တခုခုကိုက်ဴးလြန္ထားသလိုခံစားရသည္။
ထိုစဥ္အေတြးေတြထဲသို႔အေႏွာက္ယွက္ေပးလာသည္ကာ..
သူမကိုမုဒိမ္းက်င့္ၿပီးရက္ရက္စက္စက္သတ္ခဲ့တဲ့ဟိုေခြးမသား၃ေယာက္အေၾကာင္းေတြးမိလာသည္။ေ႐ွ့ေနမင္းဆီးကၾကားရသေလာက္ကေတာ့၎တို႔၃ေယာက္စလုံးသညိရာဇဝတ္က်ဳးလြန္းထားတာအမႈ႕ေပါင္းမေရႏိုင္ေအာင္မ်ားသည္..။အမိရဖမ္းဆီးဖို႔အင္မတန္ခတ္ခဲသည္ဟုဆိုေလသည္။ယခုသူတို႔ျမန္မာျပည္တြင္မ႐ွိၾကေတာ့...ထိုင္ႏိုင္ငံဘက္သို႔ေျခရာေဖ်ာက္သြားၾကတာ၆လေက်ာ္ၿပီတဲ့...။

ဒါဆိုလြန္းတခါနဲ႔ျဖစ္တဲ့ျပသာနာေနာက္သူတို္၃ေယာက္စလုံးေျခရာေဖ်ာက္သြားၾကတာျဖစ္မည္။

``ဒီမွာမိန္းကေလ...ငါတို႔ဘယ္သူဆိုတာထက္...ဘယ္သူကငါတို႔ကိုခုလိုလႊတ္လိုက္သလဲဆိုမင္းအရင္ဆုံးသိသင့္တယ္မထင္ဘူးလား..´´

သူတို႔၏ေခါင္းေဆာင္ေျပာသြားခဲ့ေသာစကားကိုၾကားေယာင္ၿပီးလြန္းတခါအေတြးေတြျပန္လည္ျမန္ဆန္လာသည္။

ဟုတ္တယ္..အဲ့တုန္းကသူေျပာခဲ့တယ္။
``မင္းရဲ႕ခ်စ္လွစြာေသာဟိန္းဇင္ကိုဆိုတဲ့ဘဲႀကီးငါတို႔ကိုလႊတ္လိုက္တာကြ...´´
``လာ...မင္းကိုနတ္ျပည္ေရာက္ေအာင္ပို႔ေပးမယ္...ဟားးဟားးး´´
သူမကို...သုမကို....။

```အားးး>>>>´´´
အေတြးေတြရပ္တုန္လႈပ္စိတ္ျဖင့္ေအာ္ဟစ္ကာရပ္တန္႔လိုက္သည္။ထိုအ ခ်ိန္ကသူမကို၎တို႔၃ဦးမုဒိမ္းက်င့္ခဲ့ၾကသည္။ၿပီးဓားနဲ႔ထိုးၿပီးေသၿပီအထင္ႏွင့္ကားေပၚတင္မီး႐ႈိ့...။

``အား...ဟားး...ဟ...အီးးဟီးးး...´´
လြန္းတခါဆက္မေတြးဝံ့ေတာ့ပါ...ေခါင္းကိုငိုက္စိုက္ၿပီးငိုေႂကြေနမိေတာ့သည္။
ထိုစဥ္သူမေ႐ွ့မွတစ္စုံတေယာက္ျဖတ္သြားသလိုခံစားလိုက္ရ၍လြန္းတခါခ်က္ျခင္းေခါင္းေထာင္ၾကည့္မိလိုက္သည္။

ေရခ်ိဳးခန္းတြင္ကာထားေသာခန္းဆီးေလးလႈပ္ခတ္သြားသည္မွအပမည္သည့္အရာမွမေတြ႔ရပါ..။

တေယာက္ေယာက္သူမေ႐ွ့မွျဖတ္ေလ်ာက္သြားတာေသခ်ာပါသည္။လြန္းတခါအကိုရပ္ကာေလမတိုက္ပဲလႈပ္ခက္သြားေသာခန္းဆီးကိုေသခ်ာၾကည့္ေနမိေတာ့သည္..။
✏ ✏ ✏ ✏ ✏ ✏ ✏ ✏ ✏ ✏ ✏ ✏ ✏ ✏ ✏ 

```ေစာ...ဒါအန္ကယ့္တူပါ...ေမာင္ေကာင္းျမတ္လို႔ေခၚပါတယ္...´´

လြန္းတခါေ႐ွ့ေနမင္းမိတ္ဆက္ေပးေသာေကာင္းျမတ္ဆိုေသာလူရည္သန္းေလးကိုေသခ်ာၾကည့္ကာျပဳံးျပလိုက္သည္။
``ဟုတ္ကဲ့...ကြၽန္ေတာ္ေကာင္းျမတ္ပါ...ေတြ႔ရတာဝမ္းသာပါတယ္မမလြန္း..´´

မမလြန္း!!!လြန္းတခါထိုအေခၚေဝၚေၾကာင့္ျပဳံးမိသြားသည္။

``ေစာလည္းေကာင္းျမတ္နဲ႔ေတြ႔ရတာဝမ္းသာပါတယ္...´´
ထိုအခါေကာင္းျမတ္ကပါးခ်ိဳင့္ကေလးခြပ္ေအာငိျပဳံးျပေလသည္။
``အန္ကယ္သူ႔ကိုလြန္းတခါအေၾကာင္းအျပည့္စုံေျပာျပထားတယ္ေစာ...သူကၿပီးခဲ့တဲ့တပတ္ေလာက္ကမွအေမရိကမွာေက်ာင္းသြားတတ္ရင္းျပန္လာတာေပါ့...သူကအန္ကယ့္လိုေ႐ွ့ေနျဖစ္ခ်င္ေနတာ´´´

```ေကာင္းတာေပါ့...ေစာလည္းအားကိုးစရာလူတေယာက္တိုးတာေပါ့...´´´

``အခုလြန္းတခါကိစၥနဲ႔ပတ္သက္ၿပီးေစာအနားမွာသူအၾကံေပးလိမ့္မယ္..သူနဲ႔ေစာအတူလူငယ္အခ်င္းခ်င္းတိုင္ပင္လို႔ရတာေပါ့´´
``ေက်းဇူးတင္လိုက္တာေ႐ွ့ေနမင္းရယ္..ေစာတကယ္ေပ်ာ္တယ္..´´
``ဟုတ္ကဲ့...မမလြန္း...ကြၽန္ေတာ့ကိုကိုယ့္ေဆြမ်ိဳးအရင္းခ်ာတေယာက္လိုတိုင္ပင္ပါေနာ္...မမလြန္းအတြက္ကြၽန္ေတာ္အသငိ့႐ွိေနပါတယ္...´´
လြန္းတခါေကာင္းျမတ္စကားေၾကာင့္ျပံုးမိသည္။ကိုယ့္ကိုကိုယ္ယုံၾကည္မႈ႕အျပည့္ရွိလာသည္။အားလည္းတတ္လာခဲ႔သည္။

""ဒါနဲ႔လုပ္ငန္းကိစၥကေကာေရွ့ေနမင္းဘယ္လိုစီစဥ္ထားလဲ""
""အခုလက္ရွိပုံမွန္လည္ပတ္ေနပါတယ္..ကုမဏီအေမြဆက္ခံဖို့ရွယ္ရာဝင္ေတြညို့နိႈင္းေနပါတယ္""
""ဘယ္လိုေတြျဖစ္လာနိုင္မလဲေရွ့ေန""

""လတ္တေလာအေျခေနကဦးေဇာ္ေအာင္mtbျဖစ္ဖို့မ်ားတယ္""

""မျဖစ္ဘူးေရွ့ေနမင္း သူကဥာဏ္မ်ားတယ္ကုမဏီအခိိိ်န္မေရြးသူ့လက္ထဲပါသြားနိုင္တယ္""

""က်မကုမဏီထဲျပန္ဝင္ခ်င္တယ္ေရွ့ေနမင္းး""

""အန္ကယ္ျကိုးစားျကည့္ပါဦးမယ္ လြန္းတခါအေနနဲ႔မဟုတ္ပဲေစာနန္းခင္အေနနဲ႔ကုမဏီထဲဝင္နိုင္ေအာင္အန္ကယ္ျကိုးစားျကည့္ပါ့ဦးမယ္,""

""ေက်းဇူးတင္ပါတယ္ေရွ့ေနမင္းရယ္.ဒါနဲ႔ဟိန္းကိုဇင္ကက်မအခန္းရဲ႕မ်က္နွာခ်င္းဆိုင္အခန္းမွာသူေနေနတာေရွ့ေနမင္းျကိုသိေနတာလားး""

""ဟုတ္ပါတယ္..ေစာကိုတမင္သူ့အနားေရာက္ေအာင္ပို့ဖို့ေဟာဒီ႕ေမာင္ေကာင္းျမတ္အျကံပါ""

""နားမလဘ္ဘူးးဘာအတြက္လည္းေရွ့ေနမင္းး""

""ဒီအမွႈ႕ကိစၥရဲ႕အဓိကသံသယဝင္တာဟိန္းကိုဇင္ပဲေလ ဒီအမႈ႕မွန္ေပၚေပါက္လာေအာင္သူ့ကိုေသခ်ာေစာင့္ျကည့္ထားဖို့လိုအပ္တယ္ေစာ..ဒါေျကာင့္တမင္သူနဲ႔နီးေအာင္ဒီအခန္းကိုေရြးလိုက္ရတာပါ.""

ထိုအခါမွလြန္းတခါနားလည္သေဘာေပါက္သြားေလေတာ့သည္။
ထို့ေနာက္ေက်းဇူးတင္တဲ႔အေနနွင့္ေကာင္းျမတ္ဆိုေသာျဖူျဖူသန့္သန့္ခ်ာတိတ္ေလးကိုလြန္းတခါအျကည့္တို့ေရာက္သြားလ်င္ပဲေကာင္းျမတ္ကပါးခ်ိုင့္ကေလးခြပ္ေအာင္ျပုံးျပေလသည္။
✏ ✏ ✏ ✏ ✏ ✏ ✏ ✏ ✏ ✏ ✏ ✏ ✏ ✏ ✏ 

အခ်ိန္ကား...11:56pm❆ 

လြန္းတခါေစာင္ပုခုံးထိႁခံဳကာႏွစ္ခ်ိဳက္စြာအိပ္ေမာက်ေနသည္။
ထိုစဥ္သူမအနားသို႔တစ္စုံတေယာက္ရပ္ၾကည့္ေနသလိုခံစားရသည္။

္စိတ္ထဲတြင္မသိုးမသန္႔ျဖစ္ေနမိသည္။
သိ့နွင့္လြန္းတခါမ်က္အိမ္မ်ားပြင့္လာခဲ႔ေတာ့သည္။
ထိုစဥ္သူမေက်ာဘက္တြင္တစုံတေယာက္မတ္ရပ္ေနသလိုခံစားရသည္။တခါမွခုလိုမျကံဳဖူး၍ျကက္သီးေမႊးညင္းမ်ားျဖာကနဲျဖာကနဲျဖင့္ေက်ာခ်မ္းေနေတာ့သည္။
ထိုစဥ္အျပင္ပတ္ဝန္က်င္မွဆူညံေအာ္ဟစ္စြာေပၚထြက္လာေသာေခြးအူသံမ်ားကလည္းတေစၦတေကာင္ကိုျမင္၍ေပ်ာ္ေနသညါ့အလားးးး။

တျဖည္းျဖည္းနွင့္သူမအနားသို့တိုးကပ္လာေနသည္ကိုစိတ္ထဲကအလိုလိုခံစားရသည္။
လြန္းတခါေဇာေခ်ြးမ်ားပ်ံလာေတာ့သည္။ေအးလို့ေစာငါျခဳံထာေပမယ့္ယခုေတာ့ေဇာစိတ္ေျကာင့္ပူအိုက္လာေခ်ျပီ,။

သူမသိခ်င္ေနသည္။ဘယ္လိုအရာကသူမကိုဆြဲေဆာင္ေနသနည္းး
အသက္ရႈသံမ်ားခ်ဳပ္ထိန္းမရျမန္ဆန္လာေတာ့ေလသည္။သူမေနာက္တြင္တစ္စုံတစ္ခုရွိေနတာေသခ်ာေပသည္။

✏ ✏ ✏ ✏ ✏ ✏ ✏ ✏ ✏ ✏ ✏ ✏ ✏ ✏ ✏

""ကဲ.ဘယ္ကေနလွည့္လာတာလဲေကာင္းျမတ္ ""
""ဘယ္ကမွမဟုတ္ပါဘူးဗ်ာ..မမလြန္းဆီတည့္တည့္လာတာ.""
""ဟင္??ေရွ့ေနမင္းကဘာမွာလိုက္လို့လဲ""
""ေထြေထြထူးထူးေတာ့မရွိပါဘူးးက်ြန္ေတာ္လည္းပ်င္းေနတာနဲ႔မမလြန္းဆီထြက္လာလိုက္တာ.""
""ေကာင္းျမတ္ရယ္..မမလြန္းလို့မေခၚပါနဲ႔လားမင္းနဲ႔ကအသက္ခ်င္းသိပ္လည္းကြာတာမဟုတ္ဘဲနဲ႔..အဟတ္မမတပ္ေခၚလိုက္ေတာ့ပိုယ့္ကိုကိုယ္အသက္အရမ္းျကီးသြားသလိုပဲ.
""
ထိုအခါေကာင္းျမတ္ကပါးခ်ိုင္းေလးခြပ္ေအာင္ရယ္လိုက္ရင္းး
""အဲ႔ဆို..လြန္း..လြန္းဆိုရင္ေကာအဆင္ေျပမလားး""
""အင္.ေျပပါတယ္..ဒါနဲ႔ေကာင္းျမတ္,ဒီတိုက္ခန္းမွာအရင္ကလူေနဖူးလား""
""အင္း..ေနတယ္လို့ေျပာတာပဲ..ဘာျဖစ္လို့လဲ'""
""အရင္ကဒီအခန္းမွာလူေတြဘာေတြမ်ားေသဖူးလား""
""အဲ႔ေတာ့က်ြန္ေတာ္လည္းမသိဘူး..ဘာျဖစ္လို့ေမးတာလဲ?"""
ထိုအခါလြန္းတခါေကာင္းျမတ္နားအသာကပ္ခါ,
""ညကသရဲလိုလိုဘာလိုလိုလြန္းအေျခာက္ခံရလို့."""
""ဟင္းးးတကယ္လားဟုတ္ရဲ႕လားလြန္းရယ္"""
""တကယ္ပါဆိုလြန္းကိုယါတိုင္အေျခာက္ခံရတာ"""
""ဒါဆိုအိမ္ေျပာင္းမလားေကာင္းျမတ္စီစဥ္ေပပးမယ္."""
""ေနပါေတာ့ေကာင္းျမတ္ရယ္..ဟိန္းဇင္ကို..အဲ႔အေကာင္ကိုမ်က္ေျချပက္လို့မရဘူး'""
""ဒါနဲ႔ျဖစ္ပုံေလးေျပာျပပါဦး""
""ညကေလ..""
လြန္းတခါစကားအစခ်ီတုန္းရွိေသးသည္ေကာင္းျမတ္ကမဆီမဆိုင္ရယ္ေနေတာ့သည္။
""ဟားးဘာရယ္တာလဲေကာင္းျမတ္""
""သေဘာက်လို့ပါလြန္း.က်ြန္ေျပာခိုငါးတာလြန္းမီးေလာင္မႈ႕နဲ႔ပတ္သက္တဲ႔ကိစၥကိုေမးတာပါ"""ထိုအခါမွလြန္းတခါတေယာက္ေကာင္းျမတ္ကိုရွက္ယမ္းယမ္းကာျပုံးျပေနမိေတာ့သည္။
ထိုစဥ္၎တို့ကိုတစုံတေယာက္ျကည့္ေနသည္ကိုသူတို့မသိလိုက္ခဲ႔ျကေတာ့ပါ,။
✏ ✏ ✏ ✏ ✏ ✏ ✏ ✏ ✏ ✏ ✏ ✏ ✏ ✏ ✏ 

""ကိုေနရထိုင္ရတာအဆင္ေျပရဲ႕လား""
onileေပၚတြက္စကားေျပာလာခဲ႔ျကတာဘာလိုလိုနဲံ၆လေတင္ေက်ာ္လာခဲ႔ေလျပီ။
""lineေပၚမွတေယာက္မ်က္နွာတေယာက္ျမင္ျကရေပမယ့္အျပင္လက္ေတြ႕နဲ႔ေတာ့အမ်ားျကီးကြာျခားေပသည္။
အခ်ိန္ကားး10:34pm''

""ထားက်န္မာေရးဂရုစိုက္ေနာ္!!"
""အင္းပါ..ဒါနဲ႔လြန္းတခါသတင္းဘာျကားေသးလဲကို""
လြန္းတခါဆိုေတာ့အသံေျကာင့္သူနဲ႔ေပ်ာ္ခဲ႔ဖူးတဲ႔အတိတ္ကိုျပန္သတိရေနမိသည္။
""ထားအိပ္ခ်င္ျပီ..ေနာက္မွေတြ႕ေတာ့မယ္ေနာ္ကို""
""okေလ good nightေနာ္"""
သို့နွင့္lineေပၚကဆင္းကာအိပ္ရန္အတြက္ကုတင္ေပၚလွဲခ်လိုက္ကာအေတြးမ်ားစြာေတြးေနမိေတာ့သည္။
""ေမာင္ေနာ္မဆိုးနဲ႔ကြာ...""
""မရဘူးကြာ..တခါပဲေနာ္.နမ္းခ်င္လို့ပါဆို""
""အားးမရဘူးကြာ.ေမာင္ေနာ္သိပ္မကဲနဲ႔ခ္ခ္ခ္ခ္""

တခ်ိန္ကသူနဲ႔လြန္းတခါတို့ေပ်ာ္ရႊင္ခဲ႔ျကတဲ႔အခ်ိန္ေလးကိုျပန္လိုခ်င္မိတယ္။တခ်ိန္ကထားသခင္အလွကိုစြဲမတ္ျပီဒါကိုအခ်စ္လို့ထင္ခဲ႔တယ္,။

တကယ္တန္းထားသခင္နဲ႔ေဝးကြာလာခဲ႔ေတာ့ရင္ထဲမွာဘာမွမခံစားရတာအမွန္ပါ.။ယခုလြန္းတခါကိုမေတြ႕ခဲ႔ရေတာ့သည့္ဒီ၆လအတြင္းသူ့ကိုသာလြမ္းဆြတ္မိသည္။သူ့ကိုသာတမ္းတမိေတာ့သည္။သူဆုံးသြားျပီသတင္းျကားေတာ့အတိုင္းအဆမဲ႔ရင္နာခဲ႔ရသည္။

လြန္း ္သူ့နားမွာမရွိေတာ့မွဟိန္းဇင္ကိုလြန္းတခါရဲ႕အခ်စ္ကိုတန္ဖိုးပိုထားတတ္လာသည္။သိလိုက္ရသည္။သူလြန္းနဲ႔ထားအေပၚသေဘာထားကိုကြက္ကြက္ကြင္းကြင္းျမင္လိုက္ရျပီ။
ဒါအခ်စ္ပဲ..တန္ဖိုးမျဖတ္နိုင္ေတာ့တဲ႔အခ်စ္စစ္ပဲ။

ဒါေပမယ့္အခုခ်ိန္မွေနာင္တရေနေတာ့လည္းမထူးလာေတာ့ပါ..အရာရာအားလုံးေနာက္က်သြားျပီ..အားလုံးေနာက္က်ကုန္ျပီ။

""ေမာင္မွားပါတယ္ကြာ..အီးးးဟီးးးငါမွားတာပါ...ငါ့ကိုမင္းခြင့္မလႊတ္ပါနဲ႔ကြာ..သြားျပီ..ငါသိပ္မွားသြားျပီလြန္းရာ.အီးးဟီးးး""

ကုတင္ေပၚတြင္ေနာင္တျကီးစြာရိႈက္ျကီးတငင္ယူျကုံးမရငိုေျကြးေနေလေတာ့သည္။

""ေမာင္ဘယ္လိုျဖစ္ေနတာလဲ..ကေလးလည္းမဟုတ္ပဲနဲ႔,""
""ေမာင့္ေမြးေန့အမွတ္တရေလကြာ..ရိုက္ပါရေစေနာ္,""
""ေျပာေလကဲေလပါလားေမာင္..လြန္းကင္မရာေျကာက္တယ္ေလ.""
""ဘာေျကာက္စရာရွိလို့လဲ..ေမာင္ဆိုအခ်ိန္ျပည့္ကင္မရာေရွ့မွာေနရတာေျကာက္ဖို့မေကာင္းပါဘူးဟားးဟားး""

""ေျသာ္..ေျပာတတ္ပါေပ့ေမာင္မင္းျကီးသားရယ္..""
ဟိန္းဇင္ကိုရဲ႔ေမြးေန့တြင္အမွတ္တရရိုက္ကူးခဲ႔ေသာvideoဖိုင္ေလးကိုလြမ္းဆြတ္ဖြယ္ေငးျကည့္ျပီးယူျကုံးမရဟိန္းဇင္ကိုတေယာက္ငိုေျကြးေနေလေတာ႔သည္။

အပိုင္း( ၅ )သို့ဆက္ရန္✔ 

❆ ❆ ❆ ❆ ❆ ❆ ❆ ❆ ❆ ❆ ❆ ❆ ❆ ❆ ❆