မိုးသဲည
အခ်ိန္ကည၁၂တီးခ်ိန္ ေနရာကျမန္မာ
ျပည္အလယ္ပိုင္း ရြာေလးတစ္ရြာ ။လျပည့္ညမို ့
ပတ္ဝန္က်င္တခုလံုးလည္ လမင္းျကီးက ထိန္ထိန္
သာလင္းလက္ေနတယ္။အထက္အာကာတခြင္မွာ
လည္မိုးသားတိမ္လိပ္ေတြနဲ ့တိမ္စိုင္းတိမ္ခဲေတြ
ကေလႏွင္ရာနဲ ့အတူလြင့္ပါးေနေတာ့ ဒီတိမ္ေတြ
ကလမင္းျကီးအေပါ ္ဖံုးအုပ္သြားျပီးဆိုရင္ ပတ္ဝန္
က်င္တခုလံုးလည္ အလင္းေရာင္ေပ်ာက္ျပီးတဖန္
ေမွာင္မဲသြားခဲ့ျပန္တယ္။ေႏြဦးအကုန္ မိုးရာသီအ
ကူးအေျပာင္းမို ့ထင္ပါရဲ ့ ့။
မိုးသာတိမ္လိပ္ေတြကလည္မဲေမွာင္
အုပ္ဆိုင္းလာေတာ့ လရဲ ့အလင္းေရာင္ဟာလည္
လံုးဝကြယ္ေပ်ာက္ခဲ့ရတယ္။အဲဒီလို လရဲ ့အလင္း
ေရာင္ေပ်ာက္ကြယ္သြားျပီးဆိုရင္ပဲ ခဏျကာေတာ့
ေကာင္ကင္အထက္မွာ မီးလံုးျကီးေတြက ျဖာပန္း
ထြက္ေနျကျပီးျမင့္လိုက္ နိမ့္လိုက္နဲ ့ အမွတ္မထင္
ျကည့္လိုက္ရင္ မီးရွဴ မီးပန္းေတြျဖာက်ေနသလိုပါပဲ
ဒါေပးမဲ ့ ဒါကမီးရွဴမီးပန္းေတြေတာ့မဟုတ္ပါဘူး။
စုန္းပညာသည္အခ်င္းခ်င္း ပညာေတြယွဥ္ျပိဳင္ေန
ျကတာပါ။အျမင့္ဆံုး ယွဥ္ျပိဳင္နိုင္သူကစုန္းပညာ
အျမင့္ဆံူးပညာရွင္ျဖစ္ျပီး အနိမ့္မျမင့္လိုက္ သတ္
မွတ္ျကတဲ့ သူတို ့ေလာကရဲ ့ ပညာရပ္ေတြပါပဲ။
ဒီလို စုန္းပညာေတြယွဥ္ျပိဳင္ေနျကတာ
ကို လယ္ေတာထဲမွာ တဲထိုးျပီးစိုက္ခင္းေတြကို ေစာင့္ျကပ္ေနတဲ့ မင္းလြင္တို ့ညီအစ္ကိုႏွစ္
ေယာက္လည္ အမွတ္မထင္ေတြ့ရွိလိုက္ရတာပါပဲ။
အိပ္ယာကတေရးနိုးေတာ့မင္းလြင္အေပါ့သြားမယ္အလုပ္မွာ ေကာင္ကင္မွာလင္းလက္ေနတဲ့ မီး
လံုးျကီးေတြေျကာင့္ ေငးေမာျကည့္ရွဳ ့ေနခိုက္မွာပဲ
အမွတ္မထင္ရြာခ်လိုက္တဲ့ မိုးေျကာင့္ ေစာေစာက
မီးလံုးျကီးေတြေပ်ာက္ကြယ္သြားျပီးမင္းလြင္လည္
အေပါ့ ကဗ်ာကရာသြားလိုက္ရင္းနဲ ့တဲထဲ ျပန္ဝင္
ခဲ့လိုက္တယ္။
သူလည္အိပ္ယာထဲလည္အ
ေရာက္ အိပ္ယာေဘးမီးဖိုေလးရဲ ့ေဘးမွာ ညက
မီးကင္ထားတဲ့ ဖားကင္ေတြနဲ ့ျကြက္ကင္ေတြကို
လာစားေနတဲ့ အမည္မသိ သတၲဝါတစ္ေကာင္
ေျကာင့္ ေျကာက္လန္ ့တျကားေမာင္းထုတ္ေပးမဲ့
ညအခါ ေမွာင္မဲေနတာမို ဒီသတၲဝါးရဲ ့ နီရဲေနတဲ့
မ်က္လံုးျပဴးထြက္ေငါ့ ေနတဲ့ အစြယ္ေတြေျကာင့္
သရဲလား ဘာမွန္းေတာင္ မသိနိုင္ပဲ ေျကာက္
ေျကာက္နဲ ့မို ့လက္ထဲမွာရွိတဲ့ တုတ္နဲ ့လွမ္းရိုက္
လည္ေပ်ာက္သြားလိုက္ ေပါ ္လာလိုက္နဲ ့ ဘယ္လို
လုပ္ရမွန္းမသိ။မင္းလြင္တို ့ညီအစ္ကို ၂ေယာက္
ေဇာေခ်ြးေတြကလည္ျပန္လာ ထြက္ေျပးရေအာင္
ကလည္အေပါ က္တည့္တည့္မွာ ဒီေကာင္ျကီးက
ေခ်ာက္လွန္ ့ေနေတာ့ ထြက္ေျပးလို ့လည္မရ။
ေနာက္ဆံုး အျကံကလည္အိုက္လာေတာ့ ႏွစ္
ေယာက္သားပုဆိုးလွမ္းျပီးေသးနဲ ့လိုက္ပမ္းလိုက္
ေတာ့မွ ေပ်ာက္ကြယ္သြားခဲ့ေတာ့တယ္။
ဒီေတာ့မွႏွစ္ေယာက္သားသက္
ပ်င္းေတြခ်နိုင္ျကျပီး ျပန္အိပ္မယ္အလုပ္မွာ တဲ
အဝင္ဝနားကေန " ဟီးးးးဟီးးးးးးဟီးးးးး" ဆိုတဲ့
ျငီးညူးသံေျကာင့္ လက္ထဲကဓါတ္မီးနဲ ့ထိုးျကည့္
ေတာ့ ဘာမွမျမင္ရပဲ ေစာေစာကအသံလည္ ေပါ ္မ
လာေတာ့ေခ်။ အျပင္မွာလည္မိုးက သဲျကီးမဲျကီး
ရြာခ်ေနေတာ့ အလင္းေရာင္ကမရွိပဲ ေမွာင္းမဲေန
တယ္။ လက္ႏွိပ္ဓါတ္မီးအလင္းေရာင္ေပ်ာက္သြား
ျပီးဆိုတာနဲ ့ေစာေစာက အသံျကီးက ျပန္လည္
ျကားလာရျပီးေျကာက္စရာလည္ေကာင္းလြန္းလွ
တာေျကာင့္ ဘယ္လိုမွ ဆက္ျပီးတဲထဲမွာမေနဝံ့
ေတာ့ပဲ တဲအျပင္ဘက္ေျပးထြက္လာခဲ့ျကျပီး
ရြာသို ့အေျပးျပန္လာခဲ့ျကတယ္။မိုးကလည္ရြာ
ေခ်ာ္တာကလည္ေခ်ာ္ေနတာေျကာင့္ ခဏခဏ
ေခ်ာ္လဲျကျပီး တဗိုင္းဗိုင္းနဲ ့ ေျမျကီးေပါ ္ျပစ္လဲ
က်ေပးမဲလည္ ရြာသို ့ျပန္ေရာက္ေအာင္ အားယူထ
ျပီးအေျပးျပန္ခဲ့ျကတယ္။ ရြာလည္ေရာက္ေရာ
ေျကာက္စိတ္ေကာင့္ မင္းလြင္ အျပင္းဖ်ားပါေလ
ေရာ။ေနာက္ေန ့မနက္ေစာေရာက္ေတာ့မွ ေတာစာ
ေက်ြးလိုက္မွ အဖ်ားလည္ ခ်က္ခ်င္းျပန္က်ခဲ့ရတယ္
ဒီလိုျဖစ္တာက အမွန္က မင္းလြင္တစ္ေယာက္
ညအခ်ိန္မေတာ္ နာနာဘာဝေတြေနတဲ့ သစ္ပင္အနားမွာ ခြင့္မေတာင္းပဲ မစင္းစြန္ ့လိုက္
တဲ့ ျဖစ္လာတဲ့အက်ိ ဳးပါပဲ ။ခ်က္ခ်င္းဆိူသလိုပဲ
အမ်ိဳ ဳးမ်ိ ဳးေျခာက္လွန့္ ့ျကျပီးဒုကၡေပးျကတယ္။
သူတို ့ကိုယ္ေတာစာေက်ြးျပီျပန္ေတာင္းပန္လိုက္မွ
မင္းလြင္လည္ ျပန္ေကာင္းလာခဲ့ေလသတည္း။
No comments:
Post a Comment