Mingalar Par > နာနာဘာဝပရေလာကသားမ်ားႏွင့္သရဲ၊ဖုတ္၊ၿပိတၱာ၊စုန္း၊ဝိညာဥ္ေလာကမွျဖစ္ရပ္ဆန္းမ်ား
ဝိညာဥ္ေျခြတဲ့ ည ျဖစ္ရပ္မွန္ ( အစအဆံုး)
အခ်ိန္ ၁၉၈၀ ဝန္က်င္
ေနရာ ျမန္မာျပည္အလယ္ပိုင္းရဲ့ ျမိဳ ့ပ်က္တေနရာ းးးးးးးးးးး
" ညီေလးစိုးေပ းးးထေတာ့ကြားးးအခုည
၂နာရီထိုးျပီးျပီ။ထင္းခုတ္သြားရေတာ့မယ္
ညီေလးေရ းးးထေတာ့ေနာ္" ဆိုျပီးအစ္ကို
ျဖစ္သူရဲ ့လွဳပ္နွိဳးမွဳေျကာင့္ စိုးေပတစ္ေယာက္
ကဗ်ာကယာပဲ အိပ္ယာထဲကေန ထလိုက္
တယ္။အိပ္ယာက ထျပီးေရစင္ရွိရာနားသြား
ျပီးဖြဲျပာတဆုပ္နဲ ့ပလုတ္က်င္း မ်က္ႏွာသစ္
ေဆးေျကာလိုက္ျပီး ခါးမွာဝတ္ထားတဲ့ ပုဆိုး
နဲ ့ပဲ မ်က္ႏွာကိုယ္သုတ္လိုက္ေတာ့တယ္။
အိပ္ယာကနိုးေတာ့ တကိုယ္ေရးသန္ ့ရွင္းေရးလုပ္ျပီး ထင္းခုတ္မသြားခင္ အိမ္က
ဘုရားစင္မွာပဲ ဖေယာင္တိုင္ ဆီမီး ေရခ်မ္းတို ့ကိုုကပ္လွဴလိုက္ျပီးညီအစ္ကိုႏွစ္ေယာက္ဘုရားမွာဆုေတာင္းလိုက္ျကတယ္။လမ္းခရီး
သာယာေျဖာင့္ျဖဴးဖို ့နဲ ့အႏၱရယ္အေႏွာင့္အယွ
က္မေတြ ့ရေလေအာင္ ဆုေတာင္းျကတာပါ။
အဲဒီလိုဆုေတာင္းေနခ်ိန္မွာပဲ ညီျဖစ္သူ စိုးေပ
တစ္ေယာက္ မိုက္ခနဲ ျဖစ္သြားျပီးသူ ့စိတ္ေတြ
ေလးလံလာခဲ့တယ္။
ခါတိုင္ဆို ညီအစ္ကိုႏွစ္ေယာက္ အခုလိုထင္းခုတ္သြာတိုင္ တက္တက္ျကြျကြ
ရွ ြင္ရွ ြင္လန္းလန္းရွိခဲ့ျကေပးမဲ့ ဒီေန ့ေတာ့
စိုးေပရဲ ့ရင္ထဲဘာေတြျဖစ္ေနသည့္မသိ။မရွ ြင္
မျပနဲ ့ျဖစ္ေနေလေတာ့ သူ ့အစ္ကိုက" ညီေလး မင္းဒီမနက္ေစာ ဘာျဖစ္ေနတာလည္
ကြာ းးထင္ေခြသြားခါနီးမင္းျကည့္ရတာ တမ်ိ ဳးျကီးပဲညီေလးရာ" ဆိူျပီးေျပာေတာ့ စိုးေပက
" ဘာမွမျဖစ္ပါဘူးအစ္ကို းးးညကအိပ္ယာ
ဝင္ေနာက္က်ျပီးအခုအေစာျကီးထရေတာ့ အိပ္ေရးမဝလို ့ထင္ပါတယ္" ဆိုျပီးေျပာလိုက္
ေတာ့ သူ ့အစ္ကိုလည္ဘာမွျပန္မေျပာေတာ့
ပဲ အိမ္ေအာက္မွာရွိတဲ့ ႏြားလွည္းနဲ ့ႏြားေတြ
ကို လွည္းမွေကာက္တတ္လိုက္ျပီး ႏြားလွည္း
ေပါ္ ္ကပဲ ညီျဖစ္သူကို ေစာင့္ေနလိုက္တယ္။
ခဏျကာေတာ့ စိုးေပလည္ အိမ္ေပါ ္ကေနဆင္းလာျပီးလွည္းေပါ ္တက္ျပီ
ညီအစ္ကိူႏွစ္ေယာက္ ႏြားလွည္နဲ ့ရြာအျပင္
ေတာနက္ထဲ ထြက္လာခဲ့ေတာ့တယ္။သူတို ့ေနတဲ့ရြာနဲ ့ ထင္ခုတ္သြားမဲ့ေနရာက ၄နာရီေလာက္ေမာင္းရမွာမို ့ မနက္အေစာေန
ထြက္တာနဲ ့အဆင္သင့္ေရာက္ႏွင့္ေနေအာင္
အခုလို အေစာျကီးျကိုထြက္လာရတာပါ။အစ္
ကိုျဖစ္သူက ေရွ ့ကေန ေစာင္ေလးပတ္ျပီး
လွည္းေမာင္းေနသလို ညီျဖစ္သူ စိုးေပးက
လည္ ေနာက္ကေနေစာင္ေလးပတ္ျပီး လွည္း
ေပါ ္မွာအိပ္လိုက္လာတာပါ။
ေဆာင္းဦးရာသီျပာသိုလ္လမို ့ထင္ပါရဲ့ ။ ေဆာင္းႏွင္းေလးေတြက အဆက္မ
ျပတ္က်ေနသလို ပတ္ဝန္က်င္တခုလံုးမွာ
လည္ေမွာင္မဲေနတာေျကာင့္ ဘာဆိုဘာမွ
သဲသဲကြဲကြဲ မျမင္ရပဲ စမ္းတဝါးဝါးနဲ ့ပဲ
လွည္းလမ္းအေဟာင္းေလးအတိုင္ ေမာင္း
လာခဲ့လိုက္တယ္။အစ္ကိုျဖစ္သူက လမ္းမ
မွားရေလေအာင္ ေရွ ့တည္တည့္ကို ေသခ်ာ
စူးစိုက္ျကည့္ျပီးႏြားလွည္းကို ေမာင္းလာခဲ့
ေပမဲ့ ညီျဖစ္သူကေတာ့ လွည္ေပါ ္မွာအိပ္
လိုက္လာျပီးဘာဆို ဘာမွ မသိေပ။အခ်ိန္က
လည္ အိပ္ေကာင္းတဲ့အခ်ိန္မို ့လွည္းေပါ ္မွာပဲ
ႏွစ္ႏွစ္ျခိဳက္ျခိဳက္ အိပ္ေပ်ာ္သြားခဲ့ျပီ စိုးေပတစ္
ေယာက္ အိမ္မက္လိုလို အျပင္မွာလိုလို ဇေဝ
ဇဝါျဖစ္ျပီး သူ ့ကို လွမ္းေခါ ္ေနတဲ့ လူအုပ္ျကီး
ေျကာင့္ သူ ဇေဝဇဝါျဖစ္သြားတယ္။
သူတို ့ညီအစ္ကိုႏွစ္ေယာက္
ေနက္ထဲသြားျပီးထင္းခုတ္ဖို ့အသြားမွာ လမ္း
ေဘးကေန စိုးေပကို လက္ယပ္ေခါ ္ေနတဲ့ အရြယ္စံု လူအုပ္ျကီးေျကာင့္ စိုေပအံျသသြား
ခဲ့တယ္။ဒီလူအုပ္ထဲမွာလည္ သူနဲ ့သိေနသလို
လို ခင္မင္ရင္းႏွီးက်ြမ္းဝင္သလိုရွိေနတာ
ေျကာင့္ စိုေပးတစ္ေယာက္ လွည္းေပါ ္ကေန
ဒီလူအုပ္ျကီးကို ေငးေမာျကည့္ေနလိုက္တယ္
အစ္ကိုျဖစ္သူကေတာ့ ဒါကို ဘာမွ မသိပဲ ေရွ ့
ကိုယ္တာ ႏြားလွည္ကို မနက္မိုးမလင္းခင္အ
ျမန္ေရာက္ဖို ့ႏြားေတြကို ရိုက္ႏွက္ျပီးေမာင္း
ေနခဲ့တယ္။
ႏြားလွည္းကလည္ ေရွ ့ကို
သြားေနသလို လူအုပ္ျကီးကလည္ အသံမ်ိ ဳး
စံု ေပးျပီး စိုးေပလွည္အေနာက္က ကပ္ျပီး
လိုက္ပါခဲ့ျကတယ္။ စိုးေပလွည္းအနားေရာက္
ေတာ့ " စိုးေပလစိုေပး လွည္ေပါ ္ကဆင္းခဲ့
ေလကြာ " ဆိုျပီးေျပာေနတဲ့ အသံကို စိုးေပ
တစ္ေယာက္ပဲ ျကားျပီးအစ္ကိုျဖစ္သူက မျကားခဲ့ေပ။ အဲဒီအခ်ိန္ အိပ္ေနရာကေန စိုးေပက " အစ္ကို ့ အကို" လွည္းခဏ ရပ္ေပး
ဆိုျပီးေျပာလိုက္ေတာ့ အစ္ကိုျဖစ္သူလည္
ညီျဖစ္သူ အေပါ့ အပါးသြားခ်င္လို ့လွည္းကို
ရပ္ခိုင္းတာပဲ ေနမွာဆိုျပီး လွည္းကို အသာ
ရပ္ေပးလိုက္တယ္။
အဲဒီလို လွည္းလည္ရပ္
သြားေရာ စိုးေပက လွည္းေပါ ္ကခုန္းခ်လိုက္
ျပီးလွည္းလမ္းနံေဘးေတာနက္ထဲ ဆင္းေျပး
သြားခဲ့တယ္။အစ္ကိုျဖစ္သူကေတာ့ ညအခါ
အေမွာင္ထဲမို ့ သူ ့ညီစိုးေပတစ္ေယာက္ အေပါ့
အပါးသြားတာပဲေနမွာပါဆိုျပီ လွည္းေပါ ္ကေန ေအာက္ကိုမဆင္းပဲအသာအယာပဲ စိတ္ေအးလက္ေအးလွည္းေပါ ္ကေန ေစာင့္ေနလိုက္တယ္။ ညအခါ တိတ္ဆိတ္ျငိမ္
သက္ေနတာမို ့ေတာနက္ထဲမွာ ဘာအသံမွ
မျကားရသလို တခါတေလ ေတာေခြးအေတြ
ရဲ့ စိတ္ပ်က္စရာညည္းျငဴးသံေတြပဲျကားေနခဲ့
ရတယ္။
ခဏျကာေတာ့ စိုးေပသြား
တဲ့ဘက္ဆီက " အင့္ းးးအင့္ းးအြန္ ့" ဆိုတဲ့
မသဲကြဲ တဲ့အသံတခ်က္ကိုျကားလိုက္ရေတာ့
အစ္ကိုျဖစ္သူရဲ့ ရင္ထဲမွာ " ေအာ္ ဒီေကာင့္
အေပါ့ သြားတာမဟုတ္ဘူး မစင္းစြန္ ့ေနတာ
ပဲဆိုျပီး သူေတြးထင္လိုက္ေတာ့တယ္။သူ အဲ
လိုေတြးေနခ်ိန္မွာပဲ စိုးေပတစ္ေယာက္ လွည္း
ေပါ ္ျပန္တက္လာျပီး အလာတုန္းကလိုပ
လွည္ေပါ ္မွာအိပ္လိုက္လာခဲ့တယ္။ အစ္ကို
ျဖစ္သူကလည္ မစင္းစြန္ ့တာ ခြင့္ေတာင္း
ေသးလား ဆိုျပီးေမးေပးမဲ့လည္ စိုးေပဆီက
ဘာအသံမွထြက္မလာခဲ့ေတာ့ေပ။
အစ္ကိုျဖစ္သူလည္ အစ
ေတာ့ေမးပါေသးတယ္။ေနာက္ေတာ့ေမးလို ့မရေတာ့ဆက္မေမးေတာ့ပဲ ဒီေကာင္အေတာ္
အိပ္ခ်င္ေနတာပဲဆိုျပီ ဆက္မေမးရက္ေတာ့ပဲ
လွည္းကိုးဆက္ေမာင္းလာခဲ့ေတာ့တယ္။ မနက္မိုးလင္းခါနီအခ်ိန္မွာပဲ သူတို ့ထင္းခုတ္
မဲ့ေနရာကို ေရာက္ေတာ့ အစ္ကိုျဖစ္သူက လွည္းကေန ႏြားေတြကိုျဖဳတ္ျပီး ႏြားေတြကို
စားက်က္ေျမမွာ ခ်ည္ထားလိုက္တယ္။သူ
လည္အနီးအနားမွာပဲ ေတာေတာင္ေစာင့္
နတ္ေတြကို ခြင့္ေတာင္းျပီး အေပါ့ စြန္ ့လိုက္
ေတာ့တယ္။ထင္းလည္ခုတ္ခ်ိန္ေရာက္ျပီး
မို ့ညီျဖစ္သူစိုးေပကို လွဳပ္နွိဳးလိုက္ေတာ့ သူ့
့ခႏၡာကိုယ္တခုလံုး ေတာင့္တင္းေအးဆက္ေန
သလို မ်က္လံုးျကီးေတြျပဴး းထြက္ေနျပီးလ်ွာ
ျကီးကပါ ေရွ ့သို ့ထိုးထြက္ေနတာေျကာင့္
အစ္ကိုျဖစ္သူ အမွတ္မထင္လန္ ့ျဖတ္သြား
ခဲ့ျပီ ပါးစပ္ကေန " အမေလး" ဆိုျပီးေရာင္း
ရမ္းျပီးေအာ္လိုက္သလိုလွည္းေပါ ္ကေန
ေနာက္ကိုပါ လန္က်သြားခဲ့တယ္။
ေနာက္သိူ ့လန္က်တဲ့အရွိန္
ေျကာင့္ သူပါ သတိလစ္သြားခဲ့ျပီး သူ ့ဝိညာဥ္
က စိုးေပးဝိညာဥ္နဲ ့ သြားေတြ ့တယ္။ အဲဒီ
ေတာ့မွ စိုးေပရဲ ့အျဖစ္ဆိုးကို အစ္ကိုျဖစ္သူ
ကသိရွိခဲ့ျပီး အစ္ကို ျဖစ္သူငိုေျကြးဝမ္းနည္း
ခဲ့ရတယ္။ ညီျဖစ္သူ အေပါ့ သြားမယ္ထင္
ျပီးလမ္းမွာ လွည္းရပ္ေပးခဲ့ေပးမဲ ့ စိုးေပက
အေပါ့ သြားဖို ့လွည္းေပါ ္ကဆင္းတာမဟုတ္
ပဲ သူ ့ကိုေခါ ္ေနတဲ ့ လူအုပ္ျကီးရဲ ့ ေခါ ္ရာ
ေနာက္လိုက္ရာကေန သူ ့ေျခေထာက္ကို
ေျမြးကိုက္ခဲ့ျပီး သူ လွည္းေပါ ္အေရာက္ျပန္
တက္လာနိုင္ခဲ့ေပးမဲ ့ စကားမေျပာနိုင္ေတာ့ပဲ
လွည္းေပါ ္မွာပဲ အသက္ထြက္ခဲ့ရတာေတြ
အသက္မထြက္ခင္ အစ္ကို ျကီးကို ေခါ ္ေပးမဲ့
သူ ့ပါးစပ္က ဘာအသံမွ ထြက္မလာေတာ့ပဲ
နာက်င္ဝမ္းနည္းစြာနဲ့ ေဝဒနာကို ခံစားျကိတ္
မွိတ္ရင္ လွည္းေပါ ္မွာပဲ အသက္ထြက္သြား
တဲ့အေျကာင္းအစ္ကိုျဖစ္သူရဲ့ဝိညဥ္ကိုေျပာ
ျပခဲ့တယ္။
အဲဒီေနရာမွာ ဘယ္ေလာက္
ျကာသြားေအာင္ အစ္ကိူျဖစ္သူ သတိလစ္
ျပီးဝိညဥ့္ လြင့္ေနခဲ့လည္မသိ။ လူသံတခ်ိ ဳ ့
ေျကာင့္ သူ သတိျပန္လည္လာေတာ့မွ သူ ့
အျဖစ္ကို သူ ေသခ်ာျပန္သတိရခဲ့တယ္။
သူ သတိလစ္ေမ့ေမ်ွာျပီး ဝိညဥ္နဲ ့ကင္းလြတ္
သြားတဲ့အခ်ိန္မွာ သူ ့ညီျဖစ္သူ စိုးေပရဲ့ဝိညဥ့္
ကအခုလို ေျပာျပေတာ့ ညီျဖစ္သူရဲ့ အျဖစ္ဆိုး
နဲ ့ေသရတာကိုယ္လည္ သူ ရင္ထုမနာ ဝမ္း
နည္းပက္လက္ျဖစ္ခဲ့ရတယ္။ အခုေတာ့လည္
ညီျဖစ္သူက သူ ့ဘဝ သူ ့ကမ႓ာထဲက အျပီးပိုင္
ထြက္ခြါသြားခဲ့ျပီးမို ့ ျဖည့္မဆီးနိုင္တဲ့ ေသာက
နာက်င္ဝမ္းနည္းမွဳ ေတြက သူ ့ရင္မွာ ရင္ႏွင့္
မမ်ွေအာင္ ပါပဲ။ ေဘးနားမွာ သူတို ့လိုပဲ ထင္း
လာခုတ္တဲ့ဘဝတူလူေတြအခ်ိန္မွီ ေတြ ့သြား
လို့တာ မိမိလည္ အခုလို သတိျပန္ရခဲ့တာပါ
လားဆိုျပီး မိမိစိတ္ကို မိမိေျဖသိမ့္ႏွစ္သိမ္ ့ခဲ့
ရတယ္။အခုေတာ့လည္ ထင္းသယ္မဲ့ လွည္း
က လူေသအေလာင္းျပနါသယ္ခဲ့ရျပီးေပါ့ ။
ရြာအျပင္မွာအေလာင္းကိုထားျပီးကံဆိုးခဲ့တဲ့
စိုးေပရဲ့ ဘဝဟာ ရင္နင့္စရာအျဖစ္အပ်က္
တခုပါပဲ။
အားလံုးရွ ြင္လန္းဝမ္းေျမာက္ျကပါေစ့
No comments:
Post a Comment